Στιχουργοί: Αρχιμήδης Γεωργιάδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Η φοτά σ’ κοσ̌κινίεται άμον θάλασσας κύμαν Τ’ άσπρον την ψ̌η σ’ εζέλεψα, πασ̌κείμ’ ντ’ εποίκα κρίμαν; Τη θάλασσας τα κύματα ακούγω και τρομάζω Όντες κρούει τ’ αρνόπο μ’ σου νου μ’ κλαίω κι αναστενάζω Θάλασσα με τα κύματα σ’, δος και τ’ αρνί μ’ λαλίαν Πέει͜ ατο αναμέν’ν’ ατο ομμάτα̤ σεβνταλία
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αναμέν’ν’ | περιμένουν | ||
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| δος | δώσε | ||
| εζέλεψα | ζήλεψα | ||
| εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
| κοσ̌κινίεται | κοσκινίζεται, κουνιέται σαν κόσκινο | κόσκινον | |
| κρούει | χτυπάει | κρούω | |
| λαλίαν | λαλιά, φωνή | ||
| ομμάτα̤ | μάτια | ||
| όντες | όταν | ||
| πασ̌κείμ’ | μήπως, μήπως (και) | πᾶς καί ἔνι | |
| πέει | (προστ.) πες | ||
| σεβνταλία | ερωτοχτυπημένα, ερωτευμένα, ερωτικά | sevdalı | |
| τρομάζω | τρέμω | ||
| φοτά | μέρος γυναικείας ενδυμασίας που έμπαινε πάνω από το λαχόρι, το ζωνάρι το οποίο έδεναν οι γυναίκες τριγωνικά στη μέση τους πάνω από τη ζιπούνα, γεν. ποδιά | futa | |
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αναμέν’ν’ | περιμένουν | ||
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| δος | δώσε | ||
| εζέλεψα | ζήλεψα | ||
| εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
| κοσ̌κινίεται | κοσκινίζεται, κουνιέται σαν κόσκινο | κόσκινον | |
| κρούει | χτυπάει | κρούω | |
| λαλίαν | λαλιά, φωνή | ||
| ομμάτα̤ | μάτια | ||
| όντες | όταν | ||
| πασ̌κείμ’ | μήπως, μήπως (και) | πᾶς καί ἔνι | |
| πέει | (προστ.) πες | ||
| σεβνταλία | ερωτοχτυπημένα, ερωτευμένα, ερωτικά | sevdalı | |
| τρομάζω | τρέμω | ||
| φοτά | μέρος γυναικείας ενδυμασίας που έμπαινε πάνω από το λαχόρι, το ζωνάρι το οποίο έδεναν οι γυναίκες τριγωνικά στη μέση τους πάνω από τη ζιπούνα, γεν. ποδιά | futa | |
| ψ̌η | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 