
Στιχουργοί: Αρχιμήδης Γεωργιάδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Εγώ τηνάν εγάπανα ατώρα έντον νύφε Εσπόγγιζεν τ’ εξώπορτον (κι αρ’) είδε με και -ν- εκρύφτεν Άι! μα την Παναΐα, [ψ̌η μ’] λέγω την αληθείαν Ελέπ’νε σε τ’ ομματόπα μ’ και καίγεται η καρδία μ’ Ση μαχαλάς ι-σ’ τη στράταν, πουλόπο μ’, πάντα στέκω Έβγα οξ̌ωκά σ’ εξώπορτον εσέναν ας ελέπω Άι! μα την Παναΐα, [ψ̌η μ’] λέγω την αληθείαν Ελέπ’νε σε τ’ ομματόπα μ’ και καίγεται η καρδία μ’ Άφ’σον, πουλί μ’ και/πουλόπο μ’, τον άντρα σ’ κι αρ’ έλα μετ’ εμένα Πάντα να είμες -ε- μαζί, να ζούμ’ αγαπημένα Άι! μα την Παναΐα, [ψ̌η μ’] λέγω την αληθείαν Ελέπ’νσε τ’ ομματόπα μ’ και καίγεται η καρδία μ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ατώρα | τώρα | ||
| άφ’σον | (προστ.) άφησε | ||
| έβγα | (προστ.) βγες | ||
| εγάπανα | αγαπούσα | ||
| είμες | είμαστε | ||
| εκρύφτεν | κρύφτηκε | ||
| ελέπ’νε | βλέπουνε | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έντον | έγινε | ||
| εξώπορτον | εξώπορτα | ||
| εσπόγγιζεν | σκούπιζε | ||
| μαχαλάς | γειτονιάς | mahalle/maḥalle | |
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| νύφε | νύφη | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| οξ̌ωκά | έξω | ||
| Παναΐα | Παναγιά | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| τηνάν | αυτόν/ην που | ||
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ατώρα | τώρα | ||
| άφ’σον | (προστ.) άφησε | ||
| έβγα | (προστ.) βγες | ||
| εγάπανα | αγαπούσα | ||
| είμες | είμαστε | ||
| εκρύφτεν | κρύφτηκε | ||
| ελέπ’νε | βλέπουνε | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έντον | έγινε | ||
| εξώπορτον | εξώπορτα | ||
| εσπόγγιζεν | σκούπιζε | ||
| μαχαλάς | γειτονιάς | mahalle/maḥalle | |
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| νύφε | νύφη | ||
| ομματόπα | ματάκια | ||
| οξ̌ωκά | έξω | ||
| Παναΐα | Παναγιά | ||
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| τηνάν | αυτόν/ην που | ||
| ψ̌η | ψυχή |

