Στιχουργοί: Αρχιμήδης Γεωργιάδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Τη Βέροιας και τα νερά, τη Καστανιάς τα χ̌ι͜όνι͜α, ’κ’ επόρεσαν να νέβζηναν τη καρδι͜άς ι-μ’ τα πόνι͜α Όλα̤ τη ραχ̌ί’ τα νερά εξέρτς απ’ έναν-έναν Κλίσ̌κεσαι κα’ και πίντς ατα, αροθυμάς εμέναν Σίτ’ επέγ̆’να σην Καστανιάν σην Τόπλι͜αν¹ εβραδι͜άστα Αρ’ είπε «έλα ας μένομε» η χ̌έρα -ν- η Ανάστα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αροθυμάς | νοσταλγείς | ||
| ατα | αυτά | ||
| εβραδι͜άστα | βραδιάστηκα | ||
| εξέρτς | ξέρεις, γνωρίζεις | ||
| επέγ̆’να | πήγαινα | ||
| επόρεσαν | μπόρεσαν | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κα’ | κάτω | ||
| κλίσ̌κεσαι | σκύβεις, κλίνεις | ||
| πίντς | πίνεις | ||
| πόνι͜α | πόνοι | ||
| ραχ̌ί’ | ράχης, βουνού | ||
| σίτ’ | καθώς, ενώ | σόταν<εις όταν | |
| χ̌έρα | χήρα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| αροθυμάς | νοσταλγείς | ||
| ατα | αυτά | ||
| εβραδι͜άστα | βραδιάστηκα | ||
| εξέρτς | ξέρεις, γνωρίζεις | ||
| επέγ̆’να | πήγαινα | ||
| επόρεσαν | μπόρεσαν | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κα’ | κάτω | ||
| κλίσ̌κεσαι | σκύβεις, κλίνεις | ||
| πίντς | πίνεις | ||
| πόνι͜α | πόνοι | ||
| ραχ̌ί’ | ράχης, βουνού | ||
| σίτ’ | καθώς, ενώ | σόταν<εις όταν | |
| χ̌έρα | χήρα |
¹ (ή Τοπλιανή) Παλιά ονομασία του χωριού Γεωργιανοί Ημαθίας
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 