Στιχουργοί: Αρχιμήδης Γεωργιάδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Αγγέλ’ θα παραστέκ’νε σε, ο Χάρον αναμέν’ -τ- σε Όσον ντ’ εχάρες μετ’ εμέν¹ εκείνο θ’ απομέν’ -τ- σε Τα νεότητα τ’ εμά φαρμάκια ποτίζ’ ατα Την τύχη μ’ αναθεμά [και] το Χάρον θα δίγ’ ατα Εγροίκ’σα ντ’ αποθάνω εγώ και -νε- σ’ ένα χρόνον, μάνα μ’ Σ’ εμέν ποπάν μη φέρετε, μη κρού’τεν την καμπάναν Τα νεότητα τ’ εμά φαρμάκια ποτίζ’ ατα Την τύχη μ’ αναθεμά [και] το Χάρον θα δίγ’ ατα Έρθανε ν’ αποχαιρετούν οι συγγενοί και οι φίλοι Το αίμα μ’ έντονε νερόν, εσβήεν το καντήλι μ’ Τα νεότητα τ’ εμά φαρμάκια ποτίζ’ ατα Την τύχη μ’ αναθεμά [και] το/σο Χάρον θα δίγ’ ατα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αγγέλ’ | (ονομ. πληθ.) άγγελοι, (γεν.) αγγέλου | ||
| αναμέν’ | περιμένει | ||
| αποθάνω | πεθαίνω | ||
| απομέν’ | απομένει | ||
| ατα | αυτά | ||
| δίγ’ | δίνω | ||
| εγροίκ’σα | κατάλαβα | ||
| εμά | δικά μου | ||
| έντονε | έγινε | ||
| έρθανε | ήρθαν | ||
| εσβήεν | έσβησε | ||
| εχάρες | χάρηκες | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| νεότητα | νιότη, νιάτα | ||
| παραστέκ’νε | παραστέκουν, βοηθούν, στηρίζουν, περιποιούνται | ||
| ποπάν | παπά | ||
| ποτίζ’ | ποτίζω/ει, δίνω/ει σε κπ να πιει | ||
| συγγενοί | συγγενείς |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αγγέλ’ | (ονομ. πληθ.) άγγελοι, (γεν.) αγγέλου | ||
| αναμέν’ | περιμένει | ||
| αποθάνω | πεθαίνω | ||
| απομέν’ | απομένει | ||
| ατα | αυτά | ||
| δίγ’ | δίνω | ||
| εγροίκ’σα | κατάλαβα | ||
| εμά | δικά μου | ||
| έντονε | έγινε | ||
| έρθανε | ήρθαν | ||
| εσβήεν | έσβησε | ||
| εχάρες | χάρηκες | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| νεότητα | νιότη, νιάτα | ||
| παραστέκ’νε | παραστέκουν, βοηθούν, στηρίζουν, περιποιούνται | ||
| ποπάν | παπά | ||
| ποτίζ’ | ποτίζω/ει, δίνω/ει σε κπ να πιει | ||
| συγγενοί | συγγενείς |
¹ Ακούγεται την πρώτη φορά να λέει εκ παραδρομής «ώσνα εποίκα σε τ’ εμόν» που δεν ταιριάζει νοηματικά.
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 