Στιχουργοί: Αρχιμήδης Γεωργιάδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Τ’ αιγιδόπον βόσ̌κεται, σ̌υρίζ’ ατο κλώσ̌κεται [έλα λέω σε, έλα!] Εγώ τηνάν αγαπώ ταραπουλούζ’ ζώσ̌κεται [έλα λέω σε -ν-, έλα!] Ακεί πέραν έστεκεν την κάλτσαν ατ’ς έπλεκεν [έλα λέω σε!] Εκούξα ’τεν «έλα αδά», η λαλία μ’ χαμελά [έλα μετ’ εμέν, έλα!/έλα λέω σε, γιάβρι μ’!] Ωχ! αηλί εμέν, αηλί, σο κιφάλι μ’ κατ’ λαλεί! [έλα λέω σε!] Έμορφον πη θα φιλεί, πάντα θα παρακαλεί [έλα μετ’ εμέν!/έλα λέω σε, γιάβρι μ’!]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αδά | εδώ | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αιγιδόπον | γιδούλα, κατσικάκι | ||
| ακεί | εκεί | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| βόσ̌κεται | βοσκάει | ||
| γιάβρι | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| εκούξα | φώναξα, λάλησα, κάλεσα κπ ονομαστικά | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| ζώσ̌κεται | ζώνεται, φοράει πάνω του | ζώννυμι | |
| κατ’ | γιατί/γιατί δεν | ||
| κιφάλι | κεφάλι | ||
| κλώσ̌κεται | γυρίζει, επιστρέφει | ||
| λαλεί | βγάζει λαλιά, καλεί, αποκαλεί, προσκαλεί, οδηγεί | ||
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| πη | που | ||
| σ̌υρίζ’ | σφυρίζω/ει | σῦριγξ | |
| ταραπουλούζ’ | μεταξωτό ζωνάρι το οποίο στην ύφανσή του έβγαζε κάθετες και οριζόντιες ραβδώσεις με αποτέλεσμα να σχηματίζεται καρό | Ṭarābulus<Τρίπολις [η Τρίπολη του Λιβάνου φημιζόταν ιστορικά για την παραγωγή μεταξωτών και βαμβακερών υφασμάτων, κυρίως κατά την οθωμανική περίοδο αλλά και νωρίτερα, στη μεσαιωνική εποχή] | |
| ’τεν | αυτήν | ||
| τηνάν | αυτόν/ην που | ||
| χαμελά | χαμηλά |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αδά | εδώ | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αιγιδόπον | γιδούλα, κατσικάκι | ||
| ακεί | εκεί | ||
| ατ’ς | αυτής, της | ||
| βόσ̌κεται | βοσκάει | ||
| γιάβρι | μωρό, μικρό, παιδί | yavru | |
| εκούξα | φώναξα, λάλησα, κάλεσα κπ ονομαστικά | ||
| έμορφον | όμορφο | ||
| ζώσ̌κεται | ζώνεται, φοράει πάνω του | ζώννυμι | |
| κατ’ | γιατί/γιατί δεν | ||
| κιφάλι | κεφάλι | ||
| κλώσ̌κεται | γυρίζει, επιστρέφει | ||
| λαλεί | βγάζει λαλιά, καλεί, αποκαλεί, προσκαλεί, οδηγεί | ||
| λαλία | λαλιά, φωνή | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| πη | που | ||
| σ̌υρίζ’ | σφυρίζω/ει | σῦριγξ | |
| ταραπουλούζ’ | μεταξωτό ζωνάρι το οποίο στην ύφανσή του έβγαζε κάθετες και οριζόντιες ραβδώσεις με αποτέλεσμα να σχηματίζεται καρό | Ṭarābulus<Τρίπολις [η Τρίπολη του Λιβάνου φημιζόταν ιστορικά για την παραγωγή μεταξωτών και βαμβακερών υφασμάτων, κυρίως κατά την οθωμανική περίοδο αλλά και νωρίτερα, στη μεσαιωνική εποχή] | |
| ’τεν | αυτήν | ||
| τηνάν | αυτόν/ην που | ||
| χαμελά | χαμηλά |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 