Στιχουργοί: Μίμης Τσελεπίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Α’έρ’ ι-μ’ και Χαλιναρά μ’ ο τόπος σ’ ερημώθεν Ο πόνον τη χαλαμονής σο ψ̌όπο μ’ εγομώθεν Το μοναστήρι σ’ Χάρσ̌ερα μ’ εγέντον λιθοσώρι͜α Αλείτουργον κι ακάντηλον αναμέν’ τόσα χρόνι͜α Να κλώσκουνταν οι καλοέρ’ και με την ψαλμωδίαν Ν’ αφτύν’νε τα καντήλας ι-σ’ κι ευτάνε λειτουργίαν Χαλιναρά μ’, τ’ εικόνας ι-σ’ ντο έγκαν σην Ελλάδαν σο μοναστήρ’ να κλώσκουνταν έψ̌α τρανόν λαμπάδαν Δείσα εμαυροσ̌κέπασεν, Α’έρ’ ι-μ’, τα ραχ̌ία σ’ Ποίσον το θάμα σ’, λάρωσον τ’ εμά τ’ αροθυμίας
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| Α’έρ’ | αϊ-Γιώργη | ||
| αλείτουργον | που δεν έχει τελεστεί λειτουργία σε αυτό | ||
| αναμέν’ | περιμένει | ||
| αροθυμίας | (γεν.) νοσταλγίας, (πληθ.) νοσταλγίες | ||
| αφτύν’νε | ανάβουν | ||
| δείσα | ομίχλη | δεῖσα=υγρασία, λάσπη, βρωμιά | |
| εγέντον | έγινε | ||
| έγκαν | έφεραν | ||
| εγομώθεν | γέμισε | ||
| εικόνας | (ονομ. πληθ., τα) εικόνες | ||
| εμά | δικά μου | ||
| εμαυροσ̌κέπασεν | μαυροσκέπασε | ||
| ερημώθεν | ερημώθηκε | ||
| ευτάνε | κάνουν, φτιάχνουν | εὐθειάζω | |
| έψ̌α | άναψα | ||
| θάμα | θαύμα | ||
| καλοέρ’ | καλόγεροι | ||
| καντήλας | (τη, γεν. ενικ.) καντήλας, (τα, ονομ. πληθ.) καντήλες | ||
| κλώσκουνταν | γυρίζουν, επιστρέφουν | ||
| λάρωσον | (προστ.) γιάτρεψε, θεράπεψε | ||
| λιθοσώρι͜α | σωροί από πέτρες, χαλάσματα | λίθος + σωρός | |
| ποίσον | (προστ.) κάνε, φτιάξε | ποιέω, ποιῶ | |
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| χαλαμονής | χαλασμού | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| Α’έρ’ | αϊ-Γιώργη | ||
| αλείτουργον | που δεν έχει τελεστεί λειτουργία σε αυτό | ||
| αναμέν’ | περιμένει | ||
| αροθυμίας | (γεν.) νοσταλγίας, (πληθ.) νοσταλγίες | ||
| αφτύν’νε | ανάβουν | ||
| δείσα | ομίχλη | δεῖσα=υγρασία, λάσπη, βρωμιά | |
| εγέντον | έγινε | ||
| έγκαν | έφεραν | ||
| εγομώθεν | γέμισε | ||
| εικόνας | (ονομ. πληθ., τα) εικόνες | ||
| εμά | δικά μου | ||
| εμαυροσ̌κέπασεν | μαυροσκέπασε | ||
| ερημώθεν | ερημώθηκε | ||
| ευτάνε | κάνουν, φτιάχνουν | εὐθειάζω | |
| έψ̌α | άναψα | ||
| θάμα | θαύμα | ||
| καλοέρ’ | καλόγεροι | ||
| καντήλας | (τη, γεν. ενικ.) καντήλας, (τα, ονομ. πληθ.) καντήλες | ||
| κλώσκουνταν | γυρίζουν, επιστρέφουν | ||
| λάρωσον | (προστ.) γιάτρεψε, θεράπεψε | ||
| λιθοσώρι͜α | σωροί από πέτρες, χαλάσματα | λίθος + σωρός | |
| ποίσον | (προστ.) κάνε, φτιάξε | ποιέω, ποιῶ | |
| ραχ̌ία | ράχες, βουνά | ||
| χαλαμονής | χαλασμού | ||
| ψ̌όπο | ψυχούλα |
