Στιχουργοί: Μίμης Τσελεπίδης
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Άμον γυρευός Ποσ̌άς λάσκουμαι ση μαχαλά σ’ Κόρ’, άνοιξον την οτά σ’ τον Θεό σ’ αν αγαπάς Άμον άρκος σην αυλή σ’ μουρδουλίζω και ’κι ανοί͜εις Ας σο παραθύρ’ τερείς, κόρ’, ντό ψ̌ην θα παραδί͜εις; Άνοιξον και καλοτέρ’, η καρδία μ’ βρούλαν παίρ’ Έντον κόκκινον πιπέρ’, χαλαμένον αργαστέρ’ Ένουμ’νε Θεού γιασίρ’, κόρ’, μ’ ευτάς με κι άλλο χ̌είρ’ Έπαρ’ εμέν σην οτά σ’ να χορτάζω τη σεβτι͜ά σ’ Έβγαλ’ τύλτσον το λετσ̌έκ’ σ’ ση γούλα μ’, άλλο μη στέκ’ς! Αέτσ’ ας εβγαίν’ η ψ̌η μ’ και τελείται η ζωή μ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ανοί͜εις | ανοίγεις | ||
| άνοιξον | (προστ.) άνοιξε | ||
| αργαστέρ’ | εργαστήριο, αργαλειός | ||
| άρκος | αρκούδα | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| βρούλαν | φλόγα | brûler | |
| γιασίρ’ | κυριολ. αιχμάλωτος μτφ. ταλαίπωρος, αυτός που έχει υποστεί κακουχίες | esir | |
| γούλα | λαιμός | gula | |
| γυρευός | επαίτης, ζητιάνος | ||
| εβγαίν’ | βγαίνει | ||
| έβγαλ’ | (προστ.) βγάλε | ||
| ένουμ’νε | έγινα | ||
| έντον | έγινε | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| καλοτέρ’ | (προστ.) κοίταξε ξανά, καλοκοίταξε | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| λετσ̌έκ’ | γυναικείο μαντίλι που χρησίμευε ως κάλυμμα κεφαλής δεμένο σε σχήμα τριγώνου | leçek<laçak | |
| μαχαλά | γειτονιά | mahalle/maḥalle | |
| μουρδουλίζω | γρυλλίζω υπόκωφα | ||
| οτά | δωμάτιο | oda | |
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| παραδί͜εις | παραδίνεις, καταδίδεις | ||
| Ποσ̌άς | αθίγγανος, γύφτος | poşa | |
| σεβτι͜ά | έρωτας | sevda/sevdā | |
| στέκ’ς | στέκεσαι | ||
| τελείται | (αμτβ.) τελειώνει, εξαντλείται, μτφ. πεθαίνει | ||
| τερείς | κοιτάς | ||
| τύλτσον | (προστ.) τύλιξε | ||
| χ̌είρ’ | χειρότερα | ||
| χαλαμένον | χαλασμένο/η | ||
| χορτάζω | χορταίνω | ||
| ψ̌η | ψυχή | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αέτσ’ | έτσι | ||
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| ανοί͜εις | ανοίγεις | ||
| άνοιξον | (προστ.) άνοιξε | ||
| αργαστέρ’ | εργαστήριο, αργαλειός | ||
| άρκος | αρκούδα | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| βρούλαν | φλόγα | brûler | |
| γιασίρ’ | κυριολ. αιχμάλωτος μτφ. ταλαίπωρος, αυτός που έχει υποστεί κακουχίες | esir | |
| γούλα | λαιμός | gula | |
| γυρευός | επαίτης, ζητιάνος | ||
| εβγαίν’ | βγαίνει | ||
| έβγαλ’ | (προστ.) βγάλε | ||
| ένουμ’νε | έγινα | ||
| έντον | έγινε | ||
| έπαρ’ | (προστ.) πάρε | ||
| ευτάς | κάνεις, φτιάχνεις | εὐθειάζω | |
| καλοτέρ’ | (προστ.) κοίταξε ξανά, καλοκοίταξε | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| λάσκουμαι | περιφέρομαι, τριγυρίζω, περιπλανώμαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| λετσ̌έκ’ | γυναικείο μαντίλι που χρησίμευε ως κάλυμμα κεφαλής δεμένο σε σχήμα τριγώνου | leçek<laçak | |
| μαχαλά | γειτονιά | mahalle/maḥalle | |
| μουρδουλίζω | γρυλλίζω υπόκωφα | ||
| οτά | δωμάτιο | oda | |
| παίρ’ | παίρνω/ει | ||
| παραδί͜εις | παραδίνεις, καταδίδεις | ||
| Ποσ̌άς | αθίγγανος, γύφτος | poşa | |
| σεβτι͜ά | έρωτας | sevda/sevdā | |
| στέκ’ς | στέκεσαι | ||
| τελείται | (αμτβ.) τελειώνει, εξαντλείται, μτφ. πεθαίνει | ||
| τερείς | κοιτάς | ||
| τύλτσον | (προστ.) τύλιξε | ||
| χ̌είρ’ | χειρότερα | ||
| χαλαμένον | χαλασμένο/η | ||
| χορτάζω | χορταίνω | ||
| ψ̌η | ψυχή | ||
| ψ̌ην | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 