Η πεντάμορφος

Τίνος έν’ η πεντάμορφος,
πέτε με να μαθάνω
Σείεται απέσ’ σο χορόν
εγώ τ’ αχούλα̤ χάνω

Τερώ ατεν, τερώ ατεν,
καίουμαι και βρουλίζω
Τα τέρτα̤ μ’ όλα̤ ενέσπαλα
και για τ’ ατέν νουνίζω

Εμπαίνω σο χ̌ερόπον ατ’ς
σπίγγ’ α’ να εγροικά με
Με τη ματί’ μ’ το τέρεμαν
λέγ’ ατεν «χάιτε ας πάμε!»

Τερώ ατεν, τερώ ατεν,
καίουμαι και βρουλίζω
Τα τέρτα̤ μ’ όλα̤ ενέσπαλα
και για τ’ ατέν νουνίζω

Κότσαριν θα χορεύομε,
έχω το χ̌έρ’ σ’ ωμία σ’
Μαύρα είναι τ’ ομματόπα σ’,
μαύρα και τα μαλλία σ’

Τερώ ατεν, τερώ ατεν,
καίουμαι και βρουλίζω
Τα τέρτα̤ μ’ όλα̤ ενέσπαλα
και για τ’ ατέν νουνίζω