Τραγωδώ, φέρω χαράν

Παίζω εγώ και τραγωδώ,
τ’ αρνί μ’ σύρ’ και τον χορόν
Με το πόιν ατ’ς το χ̌υτόν
παλληκάρι͜α θανατών’

Τραγωδώ, φέρω χαράν,
φέρω παρηγορίαν
Λέγω και τα τερτόπα μ’
ντο είναι σην καρδία μ’

Έμορφον, φανταχτερόν,
το φιστάν’ ατ’ς κόκκινον
Κόκκινον και τσ̌ιτσ̌ακλίν,
τ’ αρνόπο μ’ όλιον ζωήν

Τραγωδώ, φέρω χαράν,
φέρω παρηγορίαν
Λέγω και τα τερτόπα μ’
ντο είναι σην καρδία μ’

Παλληκάρι͜α σο χορόν
κόφ’νε και σο χ̌έρ’ τ’ εσόν
Τα ποδάρι͜α λύουνταν
και τ’ ωμία σείουνταν

Τραγωδώ, φέρω χαράν,
φέρω παρηγορίαν
Λέγω και τα τερτόπα μ’
ντο είναι σην καρδία μ’

Η σεβντά σην καρδία μ’
έντονε τρανόν γεράν
Σα χ̌έρι͜α σ’ το γιατρικόν
εσύ έ͜εις κι εμέν λαρών’

Τραγωδώ, φέρω χαράν,
φέρω παρηγορίαν
Λέγω και τα τερτόπα μ’
ντο είναι σην καρδία μ’