.
.
Αλησμόνητες πατρίδες

Η μάνα όντας τρώει ψωμίν

Η μάνα όντας τρώει ψωμίν
fullscreen
Η μάνα όντας τρώει ψωμίν
νουνίζ’ για τα παιδία τ’ς
Ύστερα ατέ η άχαρος
ρούζ’ σα γηροκομεία

Νασάν εκείνον που θα παίρ’
ευχ̌ήν ας σοι γονείς ατ’
Πάντα θα ζει, θα χ̌αίρεται,
’κι θα βαραίν’ την ψ̌ην ατ’

Τη μάνας την ευχ̌ήν που παίρ’
καμίαν ’κι κομπούται
Και σον κρεμόν να σύρ’ν’ ατον
ατός ’κι θα σκοτούται
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
ατέαυτή
ατόςαυτός
καμίανποτέ
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κομπούταιξεγελιέται, εξαπατάται, μτφ. σαγηνεύεται κομβόω
κρεμόνγκρεμό
νασάνχαρά σε
νουνίζ’σκέφτεται
όνταςόταν
παιδίαπαιδιά
παίρ’παίρνω/ει
ρούζ’πέφτει, ρίχνει, μτφ. αναλογεί
σκοτούταισκοτώνεται
σοιστους/στις, τους/τις
ψ̌ηνψυχή
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
ατέαυτή
ατόςαυτός
καμίανποτέ
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κομπούταιξεγελιέται, εξαπατάται, μτφ. σαγηνεύεται κομβόω
κρεμόνγκρεμό
νασάνχαρά σε
νουνίζ’σκέφτεται
όνταςόταν
παιδίαπαιδιά
παίρ’παίρνω/ει
ρούζ’πέφτει, ρίχνει, μτφ. αναλογεί
σκοτούταισκοτώνεται
σοιστους/στις, τους/τις
ψ̌ηνψυχή
Η μάνα όντας τρώει ψωμίν

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost