Έλα, έλα μετ’ εμέν
Στιχουργοί: Βασούλα Ευθυμιάδου | Νίκος Τσιμαχίδης
Συνθέτες: Βασούλα Ευθυμιάδου | Νίκος Τσιμαχίδης
Στιχουργοί: Βασούλα Ευθυμιάδου | Νίκος Τσιμαχίδης
Συνθέτες: Βασούλα Ευθυμιάδου | Νίκος Τσιμαχίδης
Εμέν οι λύκ’ εσάρεψαν [Γιαρ, γιαρ, αμάν! Ασλανούμ αμάν!] απάν’ κέσ’ σα Καμένα¹ [Σεβγκιλί μ’, τσ̌ιτσ̌εκλίν, ασλανίμ, μικρόν πουλί μ’] Έλα, έλα μετ’ εμέν μη σκοτώνω εγώ εμέν Κι αν σκοτώνω εγώ εμέν κρίμαν έν’, πουλί μ’, σ’ εσέν Θα στείλω σε τα λώματα μ’ [Γιαρ, γιαρ, αμάν! Ασλανούμ αμάν!] λερά και ματωμένα [Σεβγκιλί μ’, τσ̌ιτσ̌εκλίν, ασλανίμ, μικρόν πουλί μ’] Έλα, έλα μετ’ εμέν μη σκοτώνω εγώ εμέν Κι αν σκοτώνω εγώ εμέν κρίμαν έν’, πουλί μ’, σ’ εσέν
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απάν’ | πάνω | ||
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| έν’ | είναι | ||
| εσάρεψαν | τύλιξαν, περικύκλωσαν, άρεσαν | sarmak | |
| Καμένα | περιοχή κοντά στην Παναγία Σουμελά | ||
| κέσ’ | προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
| λερά | ακάθαρτα, βρώμικα | ὀλερός | |
| λύκ’ | λύκοι | ||
| λώματα | ρούχα | λῶμα/λωμάτιον | |
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| σεβγκιλί | αγαπημένο, λατρεμένο | sevgili | |
| τσ̌ιτσ̌εκλίν | ανθισμένο, γεμάτο άνθη, ανθηρό | çiçekli |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| απάν’ | πάνω | ||
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| έν’ | είναι | ||
| εσάρεψαν | τύλιξαν, περικύκλωσαν, άρεσαν | sarmak | |
| Καμένα | περιοχή κοντά στην Παναγία Σουμελά | ||
| κέσ’ | προς τα εκεί, προς το μέρος εκείνο | κέσου<κεῖσ’<κεῖσε<ἐκεῖσε | |
| λερά | ακάθαρτα, βρώμικα | ὀλερός | |
| λύκ’ | λύκοι | ||
| λώματα | ρούχα | λῶμα/λωμάτιον | |
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| σεβγκιλί | αγαπημένο, λατρεμένο | sevgili | |
| τσ̌ιτσ̌εκλίν | ανθισμένο, γεμάτο άνθη, ανθηρό | çiçekli |
¹ Ορεινή περιοχή που βρίσκεται ανάμεσα στη Χαντζούκα (τοποθεσία Παναγίας Σουμελά) και το Μετζίτ’ (βοσκότοπος της Κρώμνης). Για την ονομασία «Καμένα» υπάρχουν μόνο στοιχεία από την παράδοση. Λέγεται πως, κάποτε, αλλόθρησκοι πήγαν να ληστέψουν το μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά. Οι ληστές, ανάμεσα στα άλλα, θέλησαν να πάρουν και το Εικόνισμα, να το κομματιάσουν, για να πάρει ο καθένας από ένα κομμάτι. Με το πρώτο όμως χτύπημά τους το Εικόνισμα έβαλε φωτιά, θανατώθηκαν οι ιερόσυλοι και κάηκε ο τόπος. Έτσι, ονομάστηκε από τότε Καμένα, και δε βλάστησε η περιοχή ποτέ ύστερα από το γεγονός αυτό. Η ερημιά του χώρου αυτού προκαλεί δέος. Κυκλοφορούν εκεί διάφορα αγρίμια και προπαντός λύκοι, γεγονός που έχει αποτυπωθεί από την ποντιακή μούσα στο παραπάνω δίστιχο.
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 