Εσέν τερώ, ξαν τερώ

Εσέν τερώ, ξαν τερώ,
νόστιμο μελαχρινόν
Κόκκινον τραντάφυλλον,
τα χ̌ειλόπα σ’ να φιλώ

Εσέν τερώ, ξαν τερώ,
τα μεσόπα σ’ να κρατώ
Τ’ ομμάτα̤ σ’ τερούνε με,
αχ! φωτία βάλλ’νε με

Εσέν τερώ, ξαν τερώ,
να κοιμούμαι ’κ’ επορώ
Το χ̌ερόπο σ’ να κρατώ,
εντάμα σ’ να πορπατώ

Εσέν τερώ, ξαν τερώ,
επήρες τ’ αχούλ’ τ’ εμόν
Για τ’ εσέν παραλαλώ,
εσέν θέλω να μιλώ

Εσέν τερώ, ξαν τερώ,
αχ! να ’φτάγω σε τ’ εμόν!
Αχ! Σο γιάνι σ’ να χορεύω,
πουλί μ’, σο πόι σ’ ιεύω

Εσέν τερώ, ξαν τερώ,
αχ! εσέν παρακαλώ
Έλα σουμαδεύκουμες,
οπουρνά παντρεύκουμες