Τραντάφυλλον ’κατόφυλλον

Τραντάφυλλον ’κατόφυλλον
με χ̌ίλι͜α ευωδίας
το νυσταγμένον κοίμ’σον με
απάν’ και σην καρδία σ’

Μελεσσίδ’, μελεσσιδόπον
και τα χ̌είλι͜α σ’ τσ̌ιτσ̌εκόπον
Με του έρχομαι γονεύω,
την εγάπη μ’ αραεύω

Τραντάφυλλον ντο ένοιξες,
εγώ μελεσσιδόπον
απέσ’ σα ροδοπέταλα σ’
ας είχα κι εγώ τόπον

Μελεσσίδ’, μελεσσιδόπον
και τα χ̌είλι͜α σ’ τσ̌ιτσ̌εκόπον
Με του έρχομαι γονεύω,
την εγάπη μ’ αραεύω

Τραντάφυλλον ’κατόφυλλον
κόκκινον άμον αίμαν
Όλ’ αγαπούν εφτά κι οχτώ,
(κι) εγώ μανάχον έναν

Μελεσσίδ’, μελεσσιδόπον
και τα χ̌είλι͜α σ’ τσ̌ιτσ̌ακόπον
Με του έρχομαι γονεύω,
την εγάπη μ’ αραεύω

Μελεσσίδ’, μελεσσιδόπον
και τα χ̌είλι͜α σ’ τσ̌ιτσ̌ακόπον
Με του έρχομαι γονεύω,
την εγάπη μ’ αραεύω