Εσύ σεβντά

Ε! σεβντά, τα τερτόπα σ’
μαύρα άμον χαπίσι͜α
Καντουρεύ’ς τα καρδόπα
κρύφκεσαι απέσ’ ση δείσαν

Εσύ, σεβντά να λες με
εμέν πότε θα καί͜εις με
Απάν’ ι-μ’ μη φορώ σε
τιδέν να μη χρωστώ σε

Ε! σεβντά με τα κάλλια σ’
συγελάς δύο ψ̌όπα
Τ’ έναν θρέφ’ς με τα δάκρυ͜α,
τ’ άλλο με τ’ εγκαλιόπα

Εσύ, σεβντά να λες με
εμέν πότε θα καί͜εις με
Απάν’ ι-μ’ μη φορώ σε
τιδέν να μη χρωστώ σε

Ε! σεβντά, όντες χάσαι
όλια ση γην μαραίν’νταν
Τσ’ εγάπ’ς καί͜εις τα κλαδία,
μαραζών’νε, ξεραίν’νταν

Εσύ, σεβντά να λες με
εμέν πότε θα καί͜εις με
Απάν’ ι-μ’ μη φορώ σε
τιδέν να μη χρωστώ σε