.
.
Για να μην ξεχνώ, θυμάμαι

Επογιατίεν κόκκινον το χώμαν ας σο αίμαν

Επογιατίεν κόκκινον το χώμαν ας σο αίμαν
fullscreen
Επογιατίεν κόκκινον
το χώμαν ας σο αίμαν
Μικρά μωρά ’κ’ εγούεψαν,
ατό ας έτον ψέμαν

Θεέ μ’, άλλον ξεριζωμόν,
άλλον γενοκτονίαν,
ο κόσμον, ποδεδίζω Σε,
να μη ελέπ’ καμίαν

Τα δάκρυ͜α ντο εκχ̌ύγανε
σ’ ορμία ’κ’ εχωρούνε
Τη ξενιτείας τον σταυρόν
σο ψ̌όπον κουβαλούνε

Θεέ μ’, άλλον ξεριζωμόν,
άλλον γενοκτονίαν,
ο κόσμον, ποδεδίζω Σε,
να μη ελέπ’ καμίαν

Αναστορώ πως τ’ εμετέρ’
πατρίδας γην εφήν’ναν
Ας σο μαχ̌αίρ’ π’ εγλύτωναν,
σα στράτας ψ̌ην εδίν’ναν

Θεέ μ’, άλλον ξεριζωμόν,
άλλον γενοκτονίαν,
ο κόσμον, ποδεδίζω Σε,
να μη ελέπ’ καμίαν
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αναστορώθυμάμαι, αναπολώ
ας σοαπ’ το ασό σο (από το)
εγούεψανλυπήθηκαν, τσιγκουνεύτηκαν kıymamak
εδίν’νανέδιναν
εκχ̌ύγανεεκχύθηκαν, χύθηκαν, εξέρρευσαν εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω
ελέπ’βλέπει/βλέπω
εμετέρ’δικοί μας ἡμέτερος
έτονήταν
εφήν’νανάφηναν
εχωρούνεχωράνε
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καμίανποτέ
μαχ̌αίρ’μαχαίρι
ορμίαρυάκια, ρεματιές
ποδεδίζω(ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
ποδεδίζω σενα σε χαρώ από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
στράτας(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
ψ̌ηνψυχή
ψ̌όπονψυχούλα
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αναστορώθυμάμαι, αναπολώ
ας σοαπ’ το ασό σο (από το)
εγούεψανλυπήθηκαν, τσιγκουνεύτηκαν kıymamak
εδίν’νανέδιναν
εκχ̌ύγανεεκχύθηκαν, χύθηκαν, εξέρρευσαν εκχύνω<ἐγχέω< ἐν + χέω
ελέπ’βλέπει/βλέπω
εμετέρ’δικοί μας ἡμέτερος
έτονήταν
εφήν’νανάφηναν
εχωρούνεχωράνε
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
καμίανποτέ
μαχ̌αίρ’μαχαίρι
ορμίαρυάκια, ρεματιές
ποδεδίζω(ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
ποδεδίζω σενα σε χαρώ από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ)
στράτας(ονομ.) δρόμοι, (αιτ.) δρόμους
ψ̌ηνψυχή
ψ̌όπονψυχούλα
Επογιατίεν κόκκινον το χώμαν ας σο αίμαν

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost