Στιχουργοί: Μίμης Τσελεπίδης
Συνθέτες: Αθανάσιος Τσολερίδης
Πία, τραγώδ’ και χόρεψον όσον ντο είσαι νέος [κι όσον έν’ καιρός/ποδεδίζω σε!] Έρχουνταν τα γεράματα, σην ψ̌η σ’ μ’ αφήντς το χρέος [ποδεδίζω σε!/να λελεύω σε!] Λύρα, παίξον ας τραγωδώ, λελεύω τη θωρέα σ’ Εσέν γλυκέα κωδωνίζ’ τ’ εμέτερον ο Ορφέας⇋ Ο κόσμον καν’νάν ’κι απομέν’ κανείς μη γαντουρεύ’ μας [Αχ!/Βάι! ν’ αηλί εμάς] Αέτσ’ ντο ζούμε χαρεμέν’, εκείνο απομέν’ μας [Βάι! ν’ αηλί εμάς] Λύρα, παίξον ας τραγωδώ, την ψ̌η μ’ εγώ ’κι χάνω¹ όντες ακούω κωδωνίζ’ θαρρώ ’κι θ’ αποθάνω⇋ Μετ’ εμάς ’δέν ’κι παίρομε μόνον ολίγον χώμαν [Βάι! ν’ αηλί εμάς] Ντο είμες τ’ ήλ’ περαστικοί ’κ’ εγροίκ’σαμε ακόμαν [Βάι! ν’ αηλί εμάς] Τσ̌ολέρ’! Σωστόν έν’ ατό! Αούτ’/Αβούτ’ ο κόσμον ψεύτικον τον άλλον ας τερούμε εκείνον να κερδαίνομε, εκεί πάντα θα ζούμε⇋
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αβούτ’ | αυτό/ή, αυτοί/ές/ά | ||
| αέτσ’ | έτσι | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αούτ’ | αυτός/ή/ό/ά | ||
| αποθάνω | πεθαίνω | ||
| απομέν’ | απομένει | ||
| αφήντς | αφήνεις | ||
| γαντουρεύ’ | ξεγελάω/ει, εξαπατάω/ει, κοροϊδεύω/ει | kandırmak | |
| γλυκέα | (επιρρ.) γλυκά | ||
| ’δέν | τίποτα | ||
| εγροίκ’σαμε | καταλάβαμε | ||
| είμες | είμαστε | ||
| εμέτερον | δικός/ή/ό μου | ἡμέτερος | |
| έν’ | είναι | ||
| έρχουνταν | έρχονται | ||
| ήλ’ | ήλιου | ||
| θωρέα | θωριά, όψη | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κωδωνίζ’ | κουδουνίζει | ||
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ολίγον | λίγο | ||
| όντες | όταν | ||
| παίξον | (προστ.) παίξε | ||
| παίρομε | παίρνουμε | ||
| πία | (προστ.) πιες | ||
| ποδεδίζω | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| ποδεδίζω σε | να σε χαρώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| τερούμε | κοιτάμε | ||
| τραγώδ’ | (προστ.) τραγούδησε | ||
| τραγωδώ | τραγουδάω | ||
| χαρεμέν’ | χαρούμενοι | ||
| χόρεψον | (προστ.) χόρεψε | ||
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αβούτ’ | αυτό/ή, αυτοί/ές/ά | ||
| αέτσ’ | έτσι | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αούτ’ | αυτός/ή/ό/ά | ||
| αποθάνω | πεθαίνω | ||
| απομέν’ | απομένει | ||
| αφήντς | αφήνεις | ||
| γαντουρεύ’ | ξεγελάω/ει, εξαπατάω/ει, κοροϊδεύω/ει | kandırmak | |
| γλυκέα | (επιρρ.) γλυκά | ||
| ’δέν | τίποτα | ||
| εγροίκ’σαμε | καταλάβαμε | ||
| είμες | είμαστε | ||
| εμέτερον | δικός/ή/ό μου | ἡμέτερος | |
| έν’ | είναι | ||
| έρχουνταν | έρχονται | ||
| ήλ’ | ήλιου | ||
| θωρέα | θωριά, όψη | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καν’νάν | κανέναν | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κωδωνίζ’ | κουδουνίζει | ||
| λελεύω | χαίρομαι | ||
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| ολίγον | λίγο | ||
| όντες | όταν | ||
| παίξον | (προστ.) παίξε | ||
| παίρομε | παίρνουμε | ||
| πία | (προστ.) πιες | ||
| ποδεδίζω | (ενεργ. και μέση) χαίρομαι, απολαμβάνω, προσκυνώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| ποδεδίζω σε | να σε χαρώ | από+δέδιν (<δείδω=φοβάμαι, ανησυχώ) | |
| τερούμε | κοιτάμε | ||
| τραγώδ’ | (προστ.) τραγούδησε | ||
| τραγωδώ | τραγουδάω | ||
| χαρεμέν’ | χαρούμενοι | ||
| χόρεψον | (προστ.) χόρεψε | ||
| ψ̌η | ψυχή |
¹ (ιδιωμ. εκφ) την ψ̌η μ’ ’κι χάνω: δεν μπορώ να πω ψέματα, δεν μπορώ να πάρω το κρίμα, θα πω την αλήθεια
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 