Στιχουργοί: Μιχάλης Καλιοντζίδης
Συνθέτες: Χρήστος Καλιοντζίδης
Σον παρχάρ’ απάν’ έρθα και -ν- εσέν πουθέν ’κ’ εύρα Η εγάπ’ τ’ εμόν, μάνα, άμον παρχαρομάνα Η εγάπ’ τ’ εσόν, πουλί μ’, άμον παρχαροπούλιν Κορτσόπον, για τη σεβτά σ’ δείξον ολίγον σέβας Σον παρχάρ’ τα κορτσόπα άμον μανουσ̌ακόπα Και σ’ άσπρα τα λιθάρι͜α, κομπών’νε παλληκάρι͜α
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απάν’ | πάνω | ||
| δείξον | (προστ.) δείξε | ||
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έρθα | ήρθα | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| εύρα | βρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κομπών’νε | εξαπατούν, ξεγελούν, μτφ. σαγηνεύουν | κομβόω | |
| κορτσόπα | κοριτσάκια | ||
| κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
| λιθάρι͜α | λιθάρια, πέτρες | ||
| μανουσ̌ακόπα | μενεξέδες/βιολέτες | մանուշակ (manušak)<manafšak | |
| ολίγον | λίγο | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| παρχαρομάνα | γυναίκα που ήταν επιφορτισμένη με τις δουλειές του παρχαριού, ορεινού τόπου θερινής βοσκής | ||
| πουθέν | πουθενά | ||
| σεβτά | αγάπη, έρωτας | sevda/sevdā |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| απάν’ | πάνω | ||
| δείξον | (προστ.) δείξε | ||
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έρθα | ήρθα | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| εύρα | βρήκα, (ιδιωμ. προστ.) βρες | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κομπών’νε | εξαπατούν, ξεγελούν, μτφ. σαγηνεύουν | κομβόω | |
| κορτσόπα | κοριτσάκια | ||
| κορτσόπον | κοριτσάκι | ||
| λιθάρι͜α | λιθάρια, πέτρες | ||
| μανουσ̌ακόπα | μενεξέδες/βιολέτες | մանուշակ (manušak)<manafšak | |
| ολίγον | λίγο | ||
| παρχάρ’ | ορεινός τόπος θερινής βοσκής | ||
| παρχαρομάνα | γυναίκα που ήταν επιφορτισμένη με τις δουλειές του παρχαριού, ορεινού τόπου θερινής βοσκής | ||
| πουθέν | πουθενά | ||
| σεβτά | αγάπη, έρωτας | sevda/sevdā |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 