.
.
Ρωμαίϊκα τραγωδίας

Τραγωδούμε με τον Νίκο

Συνθέτες: Adem Ekiz
Τραγωδούμε με τον Νίκο
Συνθέτες: Adem Ekiz
fullscreen
Έναν βράδον σην Πόλη
τ’ έναν τ’ άλλο είδαμε
Πολλά πουσ̌μάνης είμαι
αργά ντ’ εγνωρίγαμε

Ειπέ, έι Αντέμ, ειπέ
παλαιόν τραγωδίαν
Ν’ ακούγουν και νουνίζουν
τη χώρας τα παιδία

Κορδυλι͜άεται η γούλα μ’
ντό να λέγω; ανεσπάλλω
Έλα ας τραγωδούμε
ας λέγουμ’ τ’ έναν τ’ άλλο

Εμείς να τραγωδούμε
οι ανθρώπ’ να χ̌αίρουνταν
Άμον δύο ποτάμι͜α
άξανα να ενούνταν

Πάντα σην καρδι͜ά μ’ να ’χω,
Νίκο, ατό τη λαλία σ’
Σ’ ανθρώπ’ς γεφύρ’ να είναι
ατά τα τραγωδίας

Πολλά χρόνι͜α εμπροστά
τα δρόμι͜α μουν εχώριζαν
Η γλώσσα κι η κεμεντζ̌έ
εμάς αξάν ένωσαν

Εσ’κωθέστεν παιδία
μη είστε ση σκοτία
Αούτ’ τα τραγωδίας
να δίγ’νε μας φωτία
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ανεσπάλλωξεχνάω
ανθρώπ’άνθρωποι
ανθρώπ’ςανθρώπους
αξάνξανά, πάλι
άξαναξανά, πάλι
αούτ’αυτός/ή/ό/ά
ατάαυτά
βράδονβράδυ
γεφύρ’γέφυρα, γεφύρι
γούλαλαιμός gula
δίγ’νεδίνουν
δρόμι͜αδρόμοι, δρόμους
εγνωρίγαμεγνωριστήκαμε
ειπέ(προστ.) πες
εμπροστάμπροστά, πρωτύτερα
ενούντανενώνονται
εσ’κωθέστεν(ιδιωμ. προστ.) σηκωθείτε
κεμεντζ̌έλύρα kemençe/kemānçe
κορδυλι͜άεταιγίνεται κόμπος, μπλέκεται, περιπλέκεται κορδύλη (=ρόπαλο, εξόγκωμα)
λαλίαλαλιά, φωνή
λέγουμ’λέμε
μουνμας
νουνίζουνσκέφτονται
παιδίαπαιδιά
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πουσ̌μάνηςμετανιωμένος pişman/paşmān
σκοτίασκοτάδι
τραγωδίαντραγούδι
τραγωδίαςτραγούδια
τραγωδούμετραγουδάμε
χ̌αίρουντανχαίρονται
χώραςξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ανεσπάλλωξεχνάω
ανθρώπ’άνθρωποι
ανθρώπ’ςανθρώπους
αξάνξανά, πάλι
άξαναξανά, πάλι
αούτ’αυτός/ή/ό/ά
ατάαυτά
βράδονβράδυ
γεφύρ’γέφυρα, γεφύρι
γούλαλαιμός gula
δίγ’νεδίνουν
δρόμι͜αδρόμοι, δρόμους
εγνωρίγαμεγνωριστήκαμε
ειπέ(προστ.) πες
εμπροστάμπροστά, πρωτύτερα
ενούντανενώνονται
εσ’κωθέστεν(ιδιωμ. προστ.) σηκωθείτε
κεμεντζ̌έλύρα kemençe/kemānçe
κορδυλι͜άεταιγίνεται κόμπος, μπλέκεται, περιπλέκεται κορδύλη (=ρόπαλο, εξόγκωμα)
λαλίαλαλιά, φωνή
λέγουμ’λέμε
μουνμας
νουνίζουνσκέφτονται
παιδίαπαιδιά
πολλά(επίθ.) πολλά, (επίρρ.) πολύ
πουσ̌μάνηςμετανιωμένος pişman/paşmān
σκοτίασκοτάδι
τραγωδίαντραγούδι
τραγωδίαςτραγούδια
τραγωδούμετραγουδάμε
χ̌αίρουντανχαίρονται
χώραςξένος/η/ο/οι γενικά, οι/το/τα μη οικείο/α, ξενιτειάς
Τραγωδούμε με τον Νίκο

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost