.
.
Ήλιος ας σην ανατολήν/Τ’ εσόν η καρδι͜ά ελλάεν

Τ’ εσόν η καρδι͜ά ελλάεν

Τ’ εσόν η καρδι͜ά ελλάεν
fullscreen
Τ’ εμόν η καρδι͜ά, καρδι͜ά έν’
τ’ εσόν, πουλί μ’, ελλάεν
Σ’ εμάς τοι δύ’ς ανάμεσα
κάποιος εταράεν

Πουλί μ’, όντες παίρω σο νου σ’
κλάψον σα ποταμάκρι͜α
Πουλί μ’, τ’ εμόν το γιατρικόν
θα είν’ τ’ εσά τα δά̤κρυ͜α

Γιατί, πουλόπο μ’, ξάι ’κι κλαις
μικρίκον ντ’ ερφανίγα;
Ο μήνας δι͜αβαίν’ εύκαιρος,
εγώ -ν- εκολατίγα
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
δι͜αβαίν’(για τόπο) περνάει/ώ, διασχίζει/ω, (για χρόνο) περνάει/ώ διαβαίνω
δύ’ςδύο
είν’(για πληθ.) είναι
εκολατίγακολάστηκα
ελλάενάλλαξε
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
έν’είναι
ερφανίγαορφάνεψα
εσάδικά σου/σας
εσόνδικός/ή/ό σου
εταράενταράχθηκε, ανακατεύτηκε, αναμίχθηκε ταράσσω
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κλάψον(προστ.) κλάψε
μήνας(τα) μήνες
μικρίκονμικρούλης/α/ικο
ξάικαθόλου
όντεςόταν
παίρωπαίρνω
ποταμάκρι͜αόχθες ποταμών
πουλόποπουλάκι
τοιτους/τις
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
δι͜αβαίν’(για τόπο) περνάει/ώ, διασχίζει/ω, (για χρόνο) περνάει/ώ διαβαίνω
δύ’ςδύο
είν’(για πληθ.) είναι
εκολατίγακολάστηκα
ελλάενάλλαξε
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
έν’είναι
ερφανίγαορφάνεψα
εσάδικά σου/σας
εσόνδικός/ή/ό σου
εταράενταράχθηκε, ανακατεύτηκε, αναμίχθηκε ταράσσω
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κλάψον(προστ.) κλάψε
μήνας(τα) μήνες
μικρίκονμικρούλης/α/ικο
ξάικαθόλου
όντεςόταν
παίρωπαίρνω
ποταμάκρι͜αόχθες ποταμών
πουλόποπουλάκι
τοιτους/τις
Τ’ εσόν η καρδι͜ά ελλάεν

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost