Σα ψηλά εχ̌ι͜όντσεν

Ανάθεμα και τα μακρά
[γιάβρι μ’, τα μακρά]
όθεν ’κι πάει λαλία
Τ’ ομμάτι͜α μ’ εσκοτείνεψαν
[εσκοτείνεψαν]
ας σην αροθυμίαν

Σα ψηλά εχ̌ι͜όντσεν, γιάβρι μ’,
γιάμ’ ερρίγασες;
Τη δουλείας ι-σ’ το κέρδος
’κ’ ελογαρίασες

Τσ̌όλια να ’ίν’νταν τα ραχ̌ι͜ά
[γιάβρι μ’, τα ραχ̌ι͜ά]
κι όλα τα θαλασσάκρι͜α
’Κι θέλω να ελέπω ’γώ
[αχ! να ελέπω ’γώ]
τ’ ομμάτι͜α σ’ με τα δά̤κρυ͜α

Σα ψηλά εχ̌ι͜όντσεν, γιάβρι μ’,
γιάμ’ ερρίγασες;
Τη δουλείας ι-σ’ το κέρδος
’κ’ ελογαρίασες