Στιχουργοί: Νίκος Παλασίδης
Συνθέτες: Μπάμπης Κεμανετζίδης
Μάνα, παρχαρομανουσ̌άκ’, τρανόν η ευωδία σ’ Θα είσαι πάντα αμάραντος σο μέρος τη καρδίας Η μάνα ’κι ανασπάλλκεται και άλλε ’κ’ ευρισκάται Εγάπ’ ντο έχω για τ’ εσέν καμίαν ’κι θα χάται Χρόνια και παραζάμανα¹ όσα και να παρέρ’ταν, όλια ντ’ εποίκες για τ’ εμέν σο νου μ’ απ’ άκραν έρ’ταν Η μάνα ’κι ανασπάλλκεται και άλλε ’κ’ ευρισκάται Εγάπ’ ντο έχω για τ’ εσέν καμίαν ’κι θα χάται Άστρον θα είσαι φωταχτέρ’, ομοι͜άεις παρχαρομάνα Σα τέρτι͜α μ’ και σα βάσανα μ’ εσέν κουίζω, μάνα Η μάνα ’κι ανασπάλλκεται και άλλε ’κ’ ευρισκάται Εγάπ’ ντο έχω για τ’ εσέν καμίαν ’κι θα χάται
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άκραν | άκρη, αρχή | ||
| άλλε | άλλη | ||
| ανασπάλλκεται | ξεχνιέται | ||
| απ’ άκραν | απ’ την αρχή, με τη σειρά | ||
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| εποίκες | έκανες, έφτιαξες | ποιέω-ῶ | |
| έρ’ταν | έρχονται | ||
| ευρισκάται | βρίσκεται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καμίαν | ποτέ | ||
| καρδίας | (τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κουίζω | φωνάζω, λαλώ, καλώ κπ ονομαστικά | ||
| όλια | όλα | ||
| ομοι͜άεις | ομοιάζεις, μοιάζεις | ||
| όσα | όσες φορές | ||
| παραζάμανα | παράκαιρα | ||
| παρέρ’ταν | παρέρχονται | ||
| παρχαρομάνα | γυναίκα που ήταν επιφορτισμένη με τις δουλειές του παρχαριού, ορεινού τόπου θερινής βοσκής | ||
| παρχαρομανουσ̌άκ’ | μενεξές/βιολέτα του παρχαριού | παρχάρι + մանուշակ (manušak)<manafšak | |
| τέρτι͜α | καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| φωταχτέρ’ | απαστράπτον, λαμπερό, μτφ. όμορφο | ||
| χάται | χάνεται |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άκραν | άκρη, αρχή | ||
| άλλε | άλλη | ||
| ανασπάλλκεται | ξεχνιέται | ||
| απ’ άκραν | απ’ την αρχή, με τη σειρά | ||
| εγάπ’ | αγάπη | ||
| εποίκες | έκανες, έφτιαξες | ποιέω-ῶ | |
| έρ’ταν | έρχονται | ||
| ευρισκάται | βρίσκεται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καμίαν | ποτέ | ||
| καρδίας | (τη, γεν.) καρδιάς, (τα, ονομ. πληθ.) καρδιές | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κουίζω | φωνάζω, λαλώ, καλώ κπ ονομαστικά | ||
| όλια | όλα | ||
| ομοι͜άεις | ομοιάζεις, μοιάζεις | ||
| όσα | όσες φορές | ||
| παραζάμανα | παράκαιρα | ||
| παρέρ’ταν | παρέρχονται | ||
| παρχαρομάνα | γυναίκα που ήταν επιφορτισμένη με τις δουλειές του παρχαριού, ορεινού τόπου θερινής βοσκής | ||
| παρχαρομανουσ̌άκ’ | μενεξές/βιολέτα του παρχαριού | παρχάρι + մանուշակ (manušak)<manafšak | |
| τέρτι͜α | καημοί, βάσανα, στενοχώριες | dert | |
| φωταχτέρ’ | απαστράπτον, λαμπερό, μτφ. όμορφο | ||
| χάται | χάνεται |
¹ Εδώ το «παραζάμανα» χρησιμοποιείται μάλλον ποιητικά εν συνθέσει με το «χρόνια» με την έννοια του «χρόνια και ζαμάνια», υποδηλώνοντας μακρά χρονική διάρκεια.
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 