Στιχουργοί: Γιάννης Φλωρινιώτης
Συνθέτες: Γιάννης Φλωρινιώτης
Κι άλλο ένα παλληκάρ’ έφυεν ας σον κόσμον ατόν Ας ση μάνας την εγκάλι͜α, έτον και μονάκριβον ♫ ’Μαύρυνεν ο ουρανόν και εγέντον το κακόν κι άλλο ένα παλληκάρ’ έφυεν ας σον κόσμον ατόν Η μάνα τ’ ’κ’ εξέρ’νεν, ’κ’ έρθεν ατεν το χαπάρ’ πως επέρεν α’ ο Χάρον τ’ ατεινές το παλληκάρ’ Με τη σύριγγα σουμά τ’ εύραν ατον δύ’ νομάτ’ Κλαίει η μάνα τ’ και πονεί σοι εμπόρτς κατάρας δί’ Θέ μ’, γιατί; Θέ μ’, γιατί; Θέ μ’, γιατί; Ας ση μάνας την εγκάλι͜αν ’κ’ επήεν καμίαν μακρά Πώς επήεν κι εταράεν απέσ’ σα ναρκωτικά; Χάρε μ’, άλλο παλληκάρ’ σο κιτάπ’ τ’ εσόν μη γράφτς Τη κοσμί’ όλι͜α τα παιδία, Χάρε, για να ζούνε άφ’ς Όι! Όι! ’Μαύρυνεν ο ουρανόν και εγέντον το κακόν κι άλλο ένα παλληκάρ’ έφυεν ας σον κόσμον ατόν Με τη σύριγγα σουμά τ’ εύραν ατον δύ’ νομάτ’ Κλαίει η μάνα τ’ και πονεί σοι εμπόρτς κατάρας δί’ Θέ μ’, γιατί; Θέ μ’, γιατί; Θέ μ’, γιατί; Ας ση μάνας την εγκάλι͜αν ’κ’ επήεν καμίαν μακρά Πώς επήεν κι εταράεν απέσ’ σα ναρκωτικά; Χάρε μ’, άλλο παλληκάρ’ σο κιτάπ’ τ’ εσόν μη γράφτς Τη κοσμί’ όλι͜α τα παιδία, Χάρε, για να ζούνε άφ’ς Όι! Όι! ’Μαύρυνεν ο ουρανόν και εγέντον το κακόν κι άλλο ένα παλληκάρ’ έφυεν ας σον κόσμον ατόν Με τη σύριγγα σουμά τ’ εύραν ατον δύ’ νομάτ’ Κλαίει η μάνα τ’ και πονεί σοι εμπόρτς κατάρας δί’ Θέ μ’, γιατί; Θέ μ’, γιατί; Θέ μ’, γιατί;
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| α’ | (ατό) αυτό, το | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| ατεινές | αυτηνής | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| άφ’ς | (προστ.) άφησε | ||
| δί’ | δίνει | ||
| δύ’ | δύο | ||
| εγέντον | έγινε | ||
| εγκάλι͜α | αγκαλιά | ||
| εγκάλι͜αν | αγκαλιά | ||
| εμπόρτς | εμπόρους | ||
| εξέρ’νεν | ήξερε, γνώριζε | ||
| επέρεν | πήρε | ||
| επήεν | πήγε | ||
| έρθεν | ήρθε | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| εταράεν | ταράχθηκε, ανακατεύτηκε, αναμίχθηκε | ταράσσω | |
| έτον | ήταν | ||
| εύραν | βρήκαν | ||
| έφυεν | έφυγε | ||
| Θέ | (κλητ.) Θεέ | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καμίαν | ποτέ | ||
| κατάρας | κατάρες | ||
| κιτάπ’ | βιβλίο ή τετράδιο που χρησιμοποιείται για σημειώσεις | kitap/kitāb | |
| κοσμί’ | κόσμου | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| ’μαύρυνεν | (εμαύρυνεν) μαύρισε | ||
| νομάτ’ | άνθρωποι, άτομα | ὀνόματοι | |
| παιδία | παιδιά | ||
| σοι | στους/στις, τους/τις | ||
| σουμά | κοντά | ||
| χαπάρ’ | χαμπάρι, είδηση, μαντάτο | haber/ḫaber |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| α’ | (ατό) αυτό, το | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| ας σον | απ’ τον | ασό σον (από τον) | |
| ατεινές | αυτηνής | ||
| ατεν | αυτήν | ||
| άφ’ς | (προστ.) άφησε | ||
| δί’ | δίνει | ||
| δύ’ | δύο | ||
| εγέντον | έγινε | ||
| εγκάλι͜α | αγκαλιά | ||
| εγκάλι͜αν | αγκαλιά | ||
| εμπόρτς | εμπόρους | ||
| εξέρ’νεν | ήξερε, γνώριζε | ||
| επέρεν | πήρε | ||
| επήεν | πήγε | ||
| έρθεν | ήρθε | ||
| εσόν | δικός/ή/ό σου | ||
| εταράεν | ταράχθηκε, ανακατεύτηκε, αναμίχθηκε | ταράσσω | |
| έτον | ήταν | ||
| εύραν | βρήκαν | ||
| έφυεν | έφυγε | ||
| Θέ | (κλητ.) Θεέ | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καμίαν | ποτέ | ||
| κατάρας | κατάρες | ||
| κιτάπ’ | βιβλίο ή τετράδιο που χρησιμοποιείται για σημειώσεις | kitap/kitāb | |
| κοσμί’ | κόσμου | ||
| μακρά | (επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα | ||
| ’μαύρυνεν | (εμαύρυνεν) μαύρισε | ||
| νομάτ’ | άνθρωποι, άτομα | ὀνόματοι | |
| παιδία | παιδιά | ||
| σοι | στους/στις, τους/τις | ||
| σουμά | κοντά | ||
| χαπάρ’ | χαμπάρι, είδηση, μαντάτο | haber/ḫaber |
