Αν αποθάνω

Αν αποθάνω σην θανή μ’
’κι θέλω ξάι να κλαίτε
Τραγωδίας με τη κεμεντζ̌έ
να έρχουστουν να λέτε/ [γιαρ]
σ’ εμέν να έρχουστουν λέτε

Τ’ αδέλφι͜α μ’ π’ αγαπώ πολλά
εμένα μη ανασπάλ’νε
Θέλω τη κάσα μ’ να κρατούν
σο χώμαν όντες βάλλ’νε [γιαρ]

Σο γιάνι μ’ θέλω η μάνα μ’ να έν’,
η γαρή μ’ και τα παιδία μ’
Ατείν’ που έσαν για τ’ εμέν
η ψ̌η μ’ και η καρδία μ’ [γιαρ]

Οι φίλ’ τ’ εμόν κι οι συγγενοί
ολόερα μ’ να είναι
Τον υστερνόν χαιρετισμόν
σ’ εμέν να ’ρχουνταν δίν’νε [γιαρ]

Θέλω και το μικρόφωνο μ’
να έχω σο χ̌ερόπο μ’
Μ’ ατό ντο ετραγώδανα
κι εχάρουτον το ψ̌όπο μ’ [γιαρ]

Σ’ ατείντς π’ επίκραναν εμέν
συγχώρεσην ευτάγω
Θέλω η ψ̌η μ’ να έν’ καθαρόν
εγώ εκέσ’ που θα πάγω [γιαρ]