.
.
Πόντιος εγεννέθα, Πόντιος θ’ αποθάνω

Αδέλφι͜α μουν π’ έρθετε ας σην Ρωσία

Αδέλφι͜α μουν π’ έρθετε ας σην Ρωσία
fullscreen
«Καλόν το έλαμαν»
σ’ όλι͜α τ’ αδέλφι͜α μουν
ας ση Ρωσίαν αδά που έρθαν
«Καλόν το έλαμαν»
σ’ ανθρώπ’ς τ’ εμέτερον
που εσιρινεύτανε κι επουγαλεύταν

♫

«Καλόν το έλαμαν»
σ’ όλι͜α τ’ αδέλφι͜α μουν
ας ση Ρωσίαν αδά που έρθαν
«Καλόν το έλαμαν»
σ’ ανθρώπ’ς τ’ εμέτερον
που εσιρινεύτανε κι επογαλεύταν

Αδέλφι͜α π’ έρθετε
ας ση Ρωσίαν
κι ανθρώπ’ς εφέκετε
ση μαναχ̌ίαν
Αδέλφι͜α π’ έρθετε
άμον πουλία
να ευρήκετε άνοιξην
μακρά ας σα κρύα
Για ν’ ανασπάλετε πόνα̤ στυπάπι͜α
καλώς έρθετε ση μάνα Ελλάδα

«Καλόν το έλαμαν»
σ’ όλι͜α τ’ αδέλφι͜α μουν
που απέσ’ σην ψ̌ην ατουν πόνι͜α ερι͜άζ’νε
Σκληρά δουλεύ’νε,
ταλαιπωρίουνταν,
ας σην αρχήν ξανά ορθοποδι͜άζ’νε

Αδέλφι͜α π’ έρθετε
ας ση Ρωσίαν
κι ανθρώπ’ς εφέκετε
ση μαναχ̌ίαν
Αδέλφι͜α π’ έρθετε
άμον πουλία
να ευρήκετε άνοιξην
μακρά ας σα κρύα
Για ν’ ανασπάλετε πόνα̤ στυπάπι͜α
καλώς έρθετε ση μάνα Ελλάδα

«Καλόν το έλαμαν»
σ’ ατείντς π’ εφέκανε
γονέοις, παιδία κι ατείντς νουνίζ’νε
«Καλόν το έλαμαν»
σ’ ατείντς που έρθανε
καινούρ’ ζωήν αδά να ξαναρχίζ’νε

Αδέλφι͜α π’ έρθετε
ας ση Ρωσίαν
κι ανθρώπ’ς εφέκετε
ση μαναχ̌ίαν
Αδέλφι͜α π’ έρθετε
άμον πουλία
να ευρήκετε άνοιξην
μακρά ας σα κρύα
Για ν’ ανασπάλετε πόνα̤ στυπάπι͜α
καλώς έρθετε ση μάνα Ελλάδα

Καλώς έρθετε ση μάνα Ελλάδα!
Καλώς έρθετε...
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αδάεδώ
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ανασπάλετεξεχάσετε
ανθρώπ’ςανθρώπους
απέσ’μέσα
ας σααπ’ τα ασό σα (από τα)
ας σηναπ’ την ασό σην (από την)
ατείντςαυτούς
ατουντους
γονέοιςγονιούς
δουλεύ’νεδουλεύουν
έλαμανερχομός, άφιξη
εμέτερονδικός/ή/ό μου ἡμέτερος
επογαλεύτανέσκασαν, βαρέθηκαν, στενοχωρέθηκαν bunalmak
επουγαλεύτανέσκασαν, βαρέθηκαν, στενοχωρέθηκαν bunalmak
έρθανήρθαν
έρθανεήρθαν
ερι͜άζ’νεπροσέχουν, φυλάνε, επιβλέπουν
εσιρινεύτανεσύρθηκαν κατά γης, μτφ. ταλαιπωρήθηκαν, βασανίστηκαν sürünmek
ευρήκετεβρείτε
εφέκανεάφησαν
εφέκετεαφήσατε
καινούρ’καινούριο/α
μακρά(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
μαναχ̌ίανμοναξιά
μουνμας
νουνίζ’νεσκέφτονται
ορθοποδι͜άζ’νε(αδόκ.τύπος) ορθοποδούν
παιδίαπαιδιά
πόνα̤(αιτ.) πόνοι, πόνους
πόνι͜απόνοι
στυπάπι͜ααυτά που έχουν ξινή γεύση
ψ̌ηνψυχή
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αδάεδώ
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ανασπάλετεξεχάσετε
ανθρώπ’ςανθρώπους
απέσ’μέσα
ας σααπ’ τα ασό σα (από τα)
ας σηναπ’ την ασό σην (από την)
ατείντςαυτούς
ατουντους
γονέοιςγονιούς
δουλεύ’νεδουλεύουν
έλαμανερχομός, άφιξη
εμέτερονδικός/ή/ό μου ἡμέτερος
επογαλεύτανέσκασαν, βαρέθηκαν, στενοχωρέθηκαν bunalmak
επουγαλεύτανέσκασαν, βαρέθηκαν, στενοχωρέθηκαν bunalmak
έρθανήρθαν
έρθανεήρθαν
ερι͜άζ’νεπροσέχουν, φυλάνε, επιβλέπουν
εσιρινεύτανεσύρθηκαν κατά γης, μτφ. ταλαιπωρήθηκαν, βασανίστηκαν sürünmek
ευρήκετεβρείτε
εφέκανεάφησαν
εφέκετεαφήσατε
καινούρ’καινούριο/α
μακρά(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
μαναχ̌ίανμοναξιά
μουνμας
νουνίζ’νεσκέφτονται
ορθοποδι͜άζ’νε(αδόκ.τύπος) ορθοποδούν
παιδίαπαιδιά
πόνα̤(αιτ.) πόνοι, πόνους
πόνι͜απόνοι
στυπάπι͜ααυτά που έχουν ξινή γεύση
ψ̌ηνψυχή
Αδέλφι͜α μουν π’ έρθετε ας σην Ρωσία

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost