.
.
Πρώτο φως

Του θανάτ’ παιδίν

Του θανάτ’ παιδίν
fullscreen
Τα χ̌ι͜ονόπα θα λύουν,
κρέν νερόν θα ποτίουν 
τα παρχάρι͜α μουν
Κι όθεν ρίζας εσέγκαμ’,
σην πατρίδαν ντ’ εφέκαμ’,
πίν’ν’ κι αποδιψούν

Σου Πόντου τα ραχ̌ία 
παλληκαρίων ψ̌ήα 
κουμουλι͜άουνταν
Κι αδελφός ι-μ’ ρουγμένος,
σπαθοκονταρισμένος,
αχ! σ’ εμόν το γιάν’

Τα χ̌ι͜ονόπα θα λύουν,
κρέν νερόν θα ποτίουν 
τα παρχάρι͜α μουν
Κι όθεν ρίζας εσέγκαμ’,
σην πατρίδαν ντ’ εφέκαμ’,
πίν’ν’ κι αποδιψούν

Σα καφούλι͜α ντ’ ενέμ’να 
εγράστα και -ν- επέμ’να 
στούδι͜α και πετσίν
Τριγυλίσκουν πουλία 
κι ας σ’ άγρι͜α τα θερία
ψαλαφώ γιαρτίμ

Τα χ̌ι͜ονόπα θα λύουν,
κρέν νερόν θα ποτίουν 
τα παρχάρι͜α μουν
Κι όθεν ρίζας εσέγκαμ’,
σην πατρίδαν ντ’ εφέκαμ’,
πίν’ν’ κι αποδιψούν

Όντες κρούγω σ’ ακίλι σ’,
μάνα, έπαρ’ το μαντίλι σ’
άι! το σουρμελίν
Αέτσ’ ο Θόν εθέλ’νεν
να κλαις εγώ ντ’ εγέμ’νε
του θανάτ’ παιδίν

Τα χ̌ι͜ονόπα θα λύουν,
κρέν νερόν θα ποτίουν 
τα παρχάρι͜α μουν
Κι όθεν ρίζας εσέγκαμ’,
σην πατρίδαν ντ’ εφέκαμ’,
πίν’ν’ κι αποδιψούν
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αέτσ’έτσι
ακίλιμυαλό akıl/ʿaḳl
αποδιψούνξεδιψούν
ας σ’(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
γιάν’πλάι, πλευρά yan
γιαρτίμβοήθεια, υποστήριξη, συμπαράσταση yardım
εγέμ’νεέγινα
εγράσταφθάρηκα, έλιωσα γράνω/γραίνω (=ροκανίζω, κατατρώγω)
εθέλ’νενήθελε
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
ενέμ’ναανέμενα, περίμενα
έπαρ’(προστ.) πάρε
επέμ’νααπόμεινα
εσέγκαμ’βάλαμε
εφέκαμ’αφήσαμε
θανάτ’θανάτου
θερίαθεριά, θηρία
Θόνθεό
καφούλι͜αθάμνοι κατάφυλλον<καταφύλλιον<κατ’φούλλιν
κουμουλι͜άουντανμαζεύονται, στοιβάζονται culumare
κρένκρύο/α, δροσερό/ά
κρούγωχτυπώ κρούω
λύουνλιώνουν
μουνμας
όθενόπου, οπουδήποτε, σε όποιον
όντεςόταν
παρχάρι͜αορεινοί τόποι θερινής βοσκής
πίν’ν’πίνουν
ποτίουνποτίζονται
ραχ̌ίαράχες, βουνά
ρίζας(γεν. ενικού) ρίζας, (ον./αιτ. πληθ.) ρίζες
ρουγμένοςπεσμένος
σουρμελίντο συνυφασμένο με χρυσόνημα, για ρούχο που είναι διακοσμημένο με χρυσά και αργυρά νήματα
σπαθοκονταρισμένοςτρυπημένος με ξιφολόγχη
στούδι͜αοστά, κόκκαλα ὀστοῦν~οστούδιον
τριγυλίσκουντριγυρίζουν, περιτριγυρίζουν
χ̌ι͜ονόπαχιονάκια
ψαλαφώζητώ, αιτούμαι
ψ̌ήαψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αέτσ’έτσι
ακίλιμυαλό akıl/ʿaḳl
αποδιψούνξεδιψούν
ας σ’(ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα
γιάν’πλάι, πλευρά yan
γιαρτίμβοήθεια, υποστήριξη, συμπαράσταση yardım
εγέμ’νεέγινα
εγράσταφθάρηκα, έλιωσα γράνω/γραίνω (=ροκανίζω, κατατρώγω)
εθέλ’νενήθελε
εμόνδικός/ή/ό μου ἐμοῦ
ενέμ’ναανέμενα, περίμενα
έπαρ’(προστ.) πάρε
επέμ’νααπόμεινα
εσέγκαμ’βάλαμε
εφέκαμ’αφήσαμε
θανάτ’θανάτου
θερίαθεριά, θηρία
Θόνθεό
καφούλι͜αθάμνοι κατάφυλλον<καταφύλλιον<κατ’φούλλιν
κουμουλι͜άουντανμαζεύονται, στοιβάζονται culumare
κρένκρύο/α, δροσερό/ά
κρούγωχτυπώ κρούω
λύουνλιώνουν
μουνμας
όθενόπου, οπουδήποτε, σε όποιον
όντεςόταν
παρχάρι͜αορεινοί τόποι θερινής βοσκής
πίν’ν’πίνουν
ποτίουνποτίζονται
ραχ̌ίαράχες, βουνά
ρίζας(γεν. ενικού) ρίζας, (ον./αιτ. πληθ.) ρίζες
ρουγμένοςπεσμένος
σουρμελίντο συνυφασμένο με χρυσόνημα, για ρούχο που είναι διακοσμημένο με χρυσά και αργυρά νήματα
σπαθοκονταρισμένοςτρυπημένος με ξιφολόγχη
στούδι͜αοστά, κόκκαλα ὀστοῦν~οστούδιον
τριγυλίσκουντριγυρίζουν, περιτριγυρίζουν
χ̌ι͜ονόπαχιονάκια
ψαλαφώζητώ, αιτούμαι
ψ̌ήαψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα
Του θανάτ’ παιδίν

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost