Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Κι ας έμ’νε παλληκάρι δωδεκάχρονον Κι ας είχα και την κάλη μ’ έξ’-εφτά χρονών Κι ας είχα τη σαΐτα μ’ κι αργυρόν τοξάρ’ σον ουρανόν ν’ εβγαίνα τ’ άστρα ετόξευα Τους γήλτς και τους φεγγάρτς -ι κι όλτς ετόξευα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| γήλτς | ήλιους | ||
| έμ’νε | ήμουν | ||
| έξ’ | έξω ή ο αριθμός έξι | ||
| ετόξευα | έριχνα βέλος (και πετύχαινα κπ, τον χτυπούσα) | ||
| κάλη | η αγαπητή σύζυγος, η σύζυγος | ||
| όλτς | όλους | ||
| τοξάρ’ | δοξάρι | ||
| φεγγάρτς | φεγγάρια |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| γήλτς | ήλιους | ||
| έμ’νε | ήμουν | ||
| έξ’ | έξω ή ο αριθμός έξι | ||
| ετόξευα | έριχνα βέλος (και πετύχαινα κπ, τον χτυπούσα) | ||
| κάλη | η αγαπητή σύζυγος, η σύζυγος | ||
| όλτς | όλους | ||
| τοξάρ’ | δοξάρι | ||
| φεγγάρτς | φεγγάρια |
Μη τραγουδισμένο εδώ Και τ’ άστρα και τα κάστρα κι όλα γύρισα κι άμον τη ήλ’ τον κάστρον κάστρος ’κ’ έτονε Σεράντα πόρτας είχ̌εν κι όλα σίδερα Σεράντα παραθύρι͜α κι όλα χάλκινα Κι έναν μικρόν πορτόπον διπλοχάλκινον
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 