Ο αιχμάλωτος

Οι Τούρκ’ όνταν εκούρσευαν
την Πόλ’ την Ρωμανίαν
επάτ’νανε τα εγκλησιάς
κι επαίρ’ναν τα εικόνας
Επαίρ’νανε χρυσά σταυρά
κι αργυρά μαστραπάδας
Επήραν και την μάνα μου,
σ’ εμέν έμποδος έτον

Στα σίδερα ’κοιλοπόν’νεν,
στη φυλακήν γεννά με
Επήεν και εποίκε με
σ’ Εμίρ-Αλή τα σκάλας
Κι εκεί εμέν ενέστεσεν
με το μέλ’ με το γάλαν
Με το μέλιν, με το γάλαν
και με τ’ αρνί’ το κρέας

Στα φανερά ’ταντάνιζεν,
σα κρυφά δι͜αρμενεύ’ με
«Υιέ μ’, αν ζεις κι αν γίνεσαι
ση Ρωμανίαν φύγον
Εκεί έ͜εις κύρ’ Ανδρόνικον,
καλαδελφόν Ξανθίνον»