Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Διψούν τ’ ελάφα̤ σο βουνόν, ζαρκάδα̤ ας σην αυλήν¹ Διψά κι η διπλοθάλαμος², διψά τη Γιάννε η κάλη Στείλει τον Γιάννε σο νερόν, ση δρακί’ τα πεγάδα̤ Εχτύπεσεν τη μαστραπάν κι εγνέφιξεν τον δράκον Εξέβεν δράκος άγγελος και θέλ’ να τρώει τον Γιάννεν -Άφ’ς εμέ, δράκε μ’, άφ’ς εμέ καν πέντε-έξ’ ημέρες Ας πάγω ελέπω τ’ εμετέρτς (κι) έρχουμαι, δράκε μ’, φά’ με
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| άφ’ς | (προστ.) άφησε | ||
| διπλοθάλαμος | έγκυος γυναίκα | ||
| δρακί’ | δράκου | ||
| εγνέφιξεν | ξύπνησε | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| εμετέρτς | ημέτερους, δικούς μου (ανθρώπους) | ἡμέτερος | |
| έξ’ | έξω ή ο αριθμός έξι | ||
| εξέβεν | βγήκε, ανέβηκε | ||
| έρχουμαι | έρχομαι | ||
| εχτύπεσεν | χτύπησε | ||
| κάλη | η αγαπητή σύζυγος, η σύζυγος | ||
| μαστραπάν | μικρή μεταλλική, πήλινη ή και γυάλινη κανάτα | maşrapa/maşraba | |
| πεγάδα̤ | βρύσες | ||
| φά’ | (προστ.) φάε |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ας σην | απ’ την | ασό σην (από την) | |
| άφ’ς | (προστ.) άφησε | ||
| διπλοθάλαμος | έγκυος γυναίκα | ||
| δρακί’ | δράκου | ||
| εγνέφιξεν | ξύπνησε | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| εμετέρτς | ημέτερους, δικούς μου (ανθρώπους) | ἡμέτερος | |
| έξ’ | έξω ή ο αριθμός έξι | ||
| εξέβεν | βγήκε, ανέβηκε | ||
| έρχουμαι | έρχομαι | ||
| εχτύπεσεν | χτύπησε | ||
| κάλη | η αγαπητή σύζυγος, η σύζυγος | ||
| μαστραπάν | μικρή μεταλλική, πήλινη ή και γυάλινη κανάτα | maşrapa/maşraba | |
| πεγάδα̤ | βρύσες | ||
| φά’ | (προστ.) φάε |
¹ Στην επικρατέστερη εκδοχή του τραγουδιού ο στίχος είναι «τα ζαρκάδι͜α σα όρη» ² Ακούγεται -πιθ. εκ παραδρομής- να τραγουδάει «η διψοκάλαμος»
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 