Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Μάνα, κι ακείνο το ραχ̌ίν τ’ άλλο επεκεί μερέα Στέκ’ εγκλησιά ολόχρυσος μολύβι στεγασμένον Τα παραστάρι͜α ολόχρυσα κι η πόρτα μαρμαρένι͜ον Εσέβα απέσ’ κι εντράνεσα χρυσή κόρη κοιμάται
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ακείνο | εκείνο | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| εντράνεσα | κοίταξα προσεκτικά, παρατήρησα | ἐντρανίζω | |
| επεκεί | από εκεί, από τότε, ύστερα, κατόπιν | ||
| εσέβα | μπήκα | ||
| μερέα | μεριά | ||
| παραστάρι͜α | τα κάθετα καδρόνια του κασώματος πόρτας | ||
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ακείνο | εκείνο | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| εντράνεσα | κοίταξα προσεκτικά, παρατήρησα | ἐντρανίζω | |
| επεκεί | από εκεί, από τότε, ύστερα, κατόπιν | ||
| εσέβα | μπήκα | ||
| μερέα | μεριά | ||
| παραστάρι͜α | τα κάθετα καδρόνια του κασώματος πόρτας | ||
| ραχ̌ίν | βουνό, ράχη |
Μη τραγουδισμένο εδώ Τσαΐζ’ ατεν και ’κ’ εγνεφίζ’, κουίζ’ ατεν, ’κι σ’κούται! Κλίσκουμαι κα’ φιλώ ατεν κι ατέ λαγγεύ’ και σ’κούται Οπίσ’, οπίσ’, χ̌έρας υιέ, χ̌έρας και κουρσεμέντσας
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 