Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Ση μαχαλάς ι-σ’ τη στράταν, [ν’ αηλί] πουλόπο μ’, πάντα στέκω [γιαρ, γιαρ/τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] Έβγα -ν- απάν’ σ’ εξώπορτον [ν’ αηλί] εσέναν να ελέπω [γιαρ, γιαρ/τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] Ανάθεμα αΐκον μαχαλάν [ν’ αηλί] κι αΐκον γειτονίαν [γιαρ, γιαρ/τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] Εποίκαν ατο καλατσ̌ήν [ν’ αηλί] ντ’ εφίλεσα σε μίαν [γιαρ, γιαρ/τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] Εμέν κατηγορούνε με, [ν’ αηλί] ζαέρ ’κι γιαραεύω [γιαρ, γιαρ/τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] Θα ερωτώ τ’ αρνόπο μου, [ν’ αηλί] ατό θα ινανεύω [γιαρ, γιαρ/τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] Κατηγορούν οσπιτι͜ανοί, [ν’ αηλί] κατηγορούν κι οι ξένοι [γιαρ, γιαρ/τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] Εγροίκ’σανε τα μυστικά [ν’ αηλί] ντο έχω μετ’ εσέν -ι [γιαρ, γιαρ/τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] Εγέννεσεν και το χτήνον [ν’ αηλί] κι εποίκεν αγελάδι [γιαρ, γιαρ/τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ] Σα μαγαρίτσ̌ι͜α έφαγα [ν’ αηλί] φούστουρον με τ’ ελάδι [γιαρ, γιαρ/τσ̌άνουμ, γιαρ, γιαρ]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αΐκον | τέτοιο/α | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| γιαραεύω | χρησιμεύω | yaramak | |
| έβγα | (προστ.) βγες | ||
| εγέννεσεν | γέννησε | ||
| εγροίκ’σανε | κατάλαβαν | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| εξώπορτον | εξώπορτα | ||
| εποίκαν | έκαναν, έφτιαξαν | ποιέω-ῶ | |
| εποίκεν | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| ερωτώ | ρωτάω | ||
| εφίλεσα | φίλησα | ||
| ζαέρ | ως φαίνεται, προφανώς, μάλλον | zahiren<zahir/ẓāhir | |
| ινανεύω | πιστεύω, εμπιστεύομαι | inanmak | |
| καλατσ̌ήν | ομιλία, συνομιλία, συζήτηση | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μαγαρίτσ̌ι͜α | φαγοπότι εξ αφορμής χαρμόσυνου γεγονότος | ||
| μαχαλάν | γειτονιά | mahalle/maḥalle | |
| μαχαλάς | γειτονιάς | mahalle/maḥalle | |
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| οσπιτι͜ανοί | οι του σπιτιού, οικείοι | hospitium<hospes | |
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| τσ̌άνουμ | ψυχή μου, αγαπημένε/η μου | canım<can/cān | |
| φούστουρον | είδος ποντιακής ομελέτας | ||
| χτήνον | αγελάδα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| αΐκον | τέτοιο/α | ||
| απάν’ | πάνω | ||
| αρνόπο | αρνάκι, χαϊδευτική προσφώνηση γυναίκας | ||
| γιαρ | αγαπητός/ή/ό, αγάπη | yâr | |
| γιαραεύω | χρησιμεύω | yaramak | |
| έβγα | (προστ.) βγες | ||
| εγέννεσεν | γέννησε | ||
| εγροίκ’σανε | κατάλαβαν | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| εξώπορτον | εξώπορτα | ||
| εποίκαν | έκαναν, έφτιαξαν | ποιέω-ῶ | |
| εποίκεν | έκανε, έφτιαξε | ποιέω-ῶ | |
| ερωτώ | ρωτάω | ||
| εφίλεσα | φίλησα | ||
| ζαέρ | ως φαίνεται, προφανώς, μάλλον | zahiren<zahir/ẓāhir | |
| ινανεύω | πιστεύω, εμπιστεύομαι | inanmak | |
| καλατσ̌ήν | ομιλία, συνομιλία, συζήτηση | keleci=καλός λόγος (Παλαιά Τουρκική Ανατολίας) | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| μαγαρίτσ̌ι͜α | φαγοπότι εξ αφορμής χαρμόσυνου γεγονότος | ||
| μαχαλάν | γειτονιά | mahalle/maḥalle | |
| μαχαλάς | γειτονιάς | mahalle/maḥalle | |
| μετ’ | μαζί με (με αιτιατική), με (τρόπος) | ||
| μίαν | μια φορά | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| οσπιτι͜ανοί | οι του σπιτιού, οικείοι | hospitium<hospes | |
| πουλόπο | πουλάκι | ||
| τσ̌άνουμ | ψυχή μου, αγαπημένε/η μου | canım<can/cān | |
| φούστουρον | είδος ποντιακής ομελέτας | ||
| χτήνον | αγελάδα |
