Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Δα̤βαίν’νε τα μεσάνυχτα, ανατολή χαράζει Έβγα απάν’ σ’ εξώπορτον, ρούζ’ απάν’ ι-μ’ τ’ αγιάζι Εγώ Θεόν παρακαλώ πότε θα ξημερώνει Να ελέπω το μικρόν τ’ αρνί μ’ όντες πάει σο νερόν -ι Σο πεγάδ’ καικά έστεκεν είπ’ ατε «Έλα ας φιλώ σε» Κι ατέ εκλώστεν είπε με «Μη στέκ’ς άλλο, καιρός έν’!» Μικρόν αρνί μ’, εδίψασα, δος με νερόν ας πίνω Τ’ άψιμον ντ’ έχω απέσ’ σην ψ̌η μ’ ολίγον να νεβζήνω
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αγιάζι | διαπεραστικός κρύος αέρας και υγρασία | ayaz | |
| απάν’ | πάνω | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| ατέ | αυτή | ||
| άψιμον | φωτιά | ||
| δα̤βαίν’νε | (για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν | διαβαίνω | |
| δος | δώσε | ||
| έβγα | (προστ.) βγες | ||
| εκλώστεν | γύρισε, επέστρεψε | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έν’ | είναι | ||
| εξώπορτον | εξώπορτα | ||
| καικά | προς τα κάτω, εκεί ακριβώς, κοντά | ||
| νεβζήνω | σβήνω | ||
| ολίγον | λίγο | ||
| όντες | όταν | ||
| πεγάδ’ | βρύση | ||
| ρούζ’ | πέφτει, ρίχνει, μτφ. αναλογεί | ||
| στέκ’ς | στέκεσαι | ||
| ψ̌η | ψυχή |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αγιάζι | διαπεραστικός κρύος αέρας και υγρασία | ayaz | |
| απάν’ | πάνω | ||
| απέσ’ | μέσα | ||
| ατέ | αυτή | ||
| άψιμον | φωτιά | ||
| δα̤βαίν’νε | (για τόπο) περνούν, διασχίζουν, (για χρόνο) περνούν (γενικότερα) περνούν, παύουν, τελειώνουν | διαβαίνω | |
| δος | δώσε | ||
| έβγα | (προστ.) βγες | ||
| εκλώστεν | γύρισε, επέστρεψε | ||
| ελέπω | βλέπω | ||
| έν’ | είναι | ||
| εξώπορτον | εξώπορτα | ||
| καικά | προς τα κάτω, εκεί ακριβώς, κοντά | ||
| νεβζήνω | σβήνω | ||
| ολίγον | λίγο | ||
| όντες | όταν | ||
| πεγάδ’ | βρύση | ||
| ρούζ’ | πέφτει, ρίχνει, μτφ. αναλογεί | ||
| στέκ’ς | στέκεσαι | ||
| ψ̌η | ψυχή |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 