Στιχουργοί: Νάκος Ευσταθιάδης
Συνθέτες: Μιχάλης Καλιοντζίδης
Έρθεν ένα χ̌ελιδόν’ και ακούει πως κλαίει τ’ αηδόν’ Ερωτά ’το «ντό πονείς; γιάτι θλιβερά λαλείς;» Χ̌ελιδόν’, κλώστ’ οξωπίσ’, σην πατρίδαν ’κ’ έν’ κανείς Ας σου Πόντου τα παρχάρι͜α έφυγαν τα παλληκάρι͜α Το τσ̌ιτσ̌έκ’ αδά ’κι ανθίζ’ κι αν ανθίζ’ ’κι σκουντουλίζ’ Σα λιβάδι͜α και σ’ ορμάν’ ’κ’ είν’ κοπάδι͜α, ’κ’ είν’ τσ̌οπάν’ Στέκ’νε παραπονεμένα με τα χ̌ι͜όνι͜α σ̌κεπαμένα Έχ’νε ψ̌ήα και καημούς, είδαν τα ξεριζωμούς Τα παράπονα τ’ εσά, αηδονόπο μ’, και τ’ εμά Ας σο ’κ’ έν’ αδά κανείς, εγώ κλώσκουμαι -ν- οπίσ’
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αδά | εδώ | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ας σου | από του, από τότε που/αφότου, από αυτό που | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εμά | δικά μου | ||
| έν’ | είναι | ||
| έρθεν | ήρθε | ||
| ερωτά | ρωτάει | ||
| εσά | δικά σου/σας | ||
| έχ’νε | έχουνε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλώσκουμαι | γυρίζω, επιστρέφω | ||
| κλώστ’ | (προστ.) γύρνα/γύρισε, επέστρεψε | ||
| λαλείς | βγάζεις λαλιά, καλείς, αποκαλείς, προσκαλείς, οδηγείς | ||
| οξωπίσ’ | πίσω, αντίστροφα | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| ορμάν’ | δάσος | orman | |
| παρχάρι͜α | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | ||
| σ̌κεπαμένα | σκεπασμένα | ||
| σκουντουλίζ’ | ευωδιάζει, μοσχοβολάει | ||
| στέκ’νε | στέκουν | ||
| ’το | αυτό, το (προσωπική αντωνυμία) | ||
| τσ̌ιτσ̌έκ’ | λουλούδι | çiçek | |
| τσ̌οπάν’ | τσομπάνηδες, βοσκοί, (γεν.) τσομπάνων | çoban/çūbān, şūbān | |
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αδά | εδώ | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| ας σου | από του, από τότε που/αφότου, από αυτό που | ||
| είν’ | (για πληθ.) είναι | ||
| εμά | δικά μου | ||
| έν’ | είναι | ||
| έρθεν | ήρθε | ||
| ερωτά | ρωτάει | ||
| εσά | δικά σου/σας | ||
| έχ’νε | έχουνε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλώσκουμαι | γυρίζω, επιστρέφω | ||
| κλώστ’ | (προστ.) γύρνα/γύρισε, επέστρεψε | ||
| λαλείς | βγάζεις λαλιά, καλείς, αποκαλείς, προσκαλείς, οδηγείς | ||
| οξωπίσ’ | πίσω, αντίστροφα | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| ορμάν’ | δάσος | orman | |
| παρχάρι͜α | ορεινοί τόποι θερινής βοσκής | ||
| σ̌κεπαμένα | σκεπασμένα | ||
| σκουντουλίζ’ | ευωδιάζει, μοσχοβολάει | ||
| στέκ’νε | στέκουν | ||
| ’το | αυτό, το (προσωπική αντωνυμία) | ||
| τσ̌ιτσ̌έκ’ | λουλούδι | çiçek | |
| τσ̌οπάν’ | τσομπάνηδες, βοσκοί, (γεν.) τσομπάνων | çoban/çūbān, şūbān | |
| ψ̌ήα | ψυχές, η περιοχή του στέρνου, τα εσώψυχα |
