.
.
Έναν μουχαπέτ’ σα Ούτσ̌ενα

Ν’ αηλί εκείνον π’ αρρωσταίν’

Ν’ αηλί εκείνον π’ αρρωσταίν’
fullscreen
Ν’ αηλί τη μάναν π’ αναμέν’
ημέρας, μήνας, χρόνια
ατέ τον ξενιτέαν ατ’ς
και σύρ’ η ψ̌η τα πόνι͜α

Έλα, αρνί μ’, ας σα  μακρά,
έλα ας σην ξενιτείαν
Έλα, περ’μέν’ -τ- σε -ν- έναν ψ̌ην,
πονεμένον καρδίαν

Έλα, πουλί μ’, σ’ αγνάντεμαν
ση χωρί’ το ραχ̌όπον
Έρθεν ο ξενιτέας ι-σ’,
τη ψ̌ης ι-σ’ το παιδόπον
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
αηλίαλίμονο ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
αναμέν’περιμένει
ας σααπ’ τα ασό σα (από τα)
ας σηναπ’ την ασό σην (από την)
ατέαυτή
ατ’ςαυτής, της
έρθενήρθε
μακρά(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
μήνας(τα) μήνες
ν’ αηλίαλίμονο μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
ξενιτέανξενιτεμένο
ξενιτέαςξενιτεμένος
παιδόπονπαιδάκι
περ’μέν’περιμένει
πόνι͜απόνοι
ραχ̌όπονραχούλα, μικρό βουνό
σύρ’σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει
χωρί’χωριού
ψ̌ηψυχή
ψ̌ηνψυχή
ψ̌ηςψυχής
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
αηλίαλίμονο ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός)
αναμέν’περιμένει
ας σααπ’ τα ασό σα (από τα)
ας σηναπ’ την ασό σην (από την)
ατέαυτή
ατ’ςαυτής, της
έρθενήρθε
μακρά(επιρρ.) μακριά, (επιθ.) μακρινά, απομακρυσμένα
μήνας(τα) μήνες
ν’ αηλίαλίμονο μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός
ξενιτέανξενιτεμένο
ξενιτέαςξενιτεμένος
παιδόπονπαιδάκι
περ’μέν’περιμένει
πόνι͜απόνοι
ραχ̌όπονραχούλα, μικρό βουνό
σύρ’σύρω/ει, τραβάω/ει, ρίχνω/ει
χωρί’χωριού
ψ̌ηψυχή
ψ̌ηνψυχή
ψ̌ηςψυχής
Ν’ αηλί εκείνον π’ αρρωσταίν’

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost