Έλα ύπνε μ’ ας σα μακρά

Έλα ύπνε μ’ ας σα μακρά
κι ας σα ψηλά τα μέρη, νάνι
Έλα, ύπνε μ’, και κόνεψον
σ’ αρνίτσα μ’ το πουλόπον, νάνι, νάνι
Άιντε ποίσον λο λο λο λο…α!

Κοιμέθ’, αρνί μ’, και τράνυνον
κι έπαρ’ τ’ αυγής τον ύπνον, νάνι
Τώρα έρ’ται ο πατέρας σου, πουλί μ’,
κι ατός ας ση δουλείαν, νάνι
Νάνι ογούλ, νάνι ογούλ
Κοιμέθ’, νε ρίζα μ’, νε στερέα μ’, νένι
Άιντε ποίσον λο λο λο λο…α!

Έλα, ύπνε μ’, και κόνεψον
σ’ αρνίτσα μ’ τ’ εγκαλιόπον -ε
Ο ύπνον θρέφ’ και τα μωρά
η θάλασσα τ’ οψάρι͜α, νάνι, νάνι
Άιντε ποίσον λο λο λο λο…α!

Νένι ογούλ, νένι ογούλ
Κοιμέθ’ μη τυραννί͜εις με
τ’ εμόν η ψ̌η -ν- ελίγον έν’, ογούλ, ογούλ
εβγαίν’, άλλο ’κ’ ευρήκ’ς με, νάνι
Άιντε ποίσον λο λο λο λο…α!

Νένι ογούλ, νένι,
Νένι για ποίσον ρίζα μ’, νε
Για τράνυνον, νε πουλί μου
Μεγάλυνον, αρνόπο μ’, νάνι
Άιντε ποίσον λο λο λο λο…α!