Μανουσ̌άκι μ’

Αγ̆ελάδα̤ σον παρχάρ’,
βοσ̌κίζ’ έναν παλληκάρ’
Παίζ’ γαβάλ’ και τραγωδεί,
για ένα σεβντάν πονεί⇋

Κόρη, είσαι ζιμπίλ’ τσ̌ιτσ̌άκ’,
σα τσ̌αΐρι͜α μανουσ̌άκ’
Λύουμαι άμον κερίν,
για τ’ εσέν θ’ εβγαίν’ η ψ̌η μ’

Η ρομάνα σο κρενίν
πάει κρύον νερόπον δίν’
Τα μαλλόπα/μαλλία τ’ς λούζ’, χτενίζ’
κι έναν ψ̌όπον τυρα̤ννίζ’⇋

Κόρη, είσαι ζιμπίλ’ τσ̌ιτσ̌άκ’,
σα τσ̌αΐρι͜α μανουσ̌άκ’
Λύουμαι άμον κερίν,
για τ’ εσέν θ’ εβγαίν’ η ψ̌η μ’

Και το παλληκάρ’ σουμών’
τη ρομάνα ανταμών’
Δί’ ατον νερόν και πίν’
τη σεβντάν αθέ νεβζήν’⇋

Κόρη, είσαι ζιμπίλ’ τσ̌ιτσ̌άκ’,
σα τσ̌αΐρι͜α μανουσ̌άκ’
Λύουμαι άμον κερίν,
για τ’ εσέν θ’ εβγαίν’ η ψ̌η μ’