Αγαπώ σε, γιάμ’ έν’ κρίμαν

Σ’ ομμάτα̤ σ’...
Σ’ ομμάτα̤ σ’ όντες τερώ σε
εγροικώ...
εγροικώ πως αγαπώ σε
να κρατώ...
το χ̌ερόπο σ’ να κρατώ

Να κρατώ σε ας σο χ̌ερόπον,
να φιλώ σε σο στομόπον
Να έσ’νε εσύ το κορτσόπο μ’,
πάντα να έσ’νε τ’ εμόν

Εθαρρώ...
Εθαρρώ θα αποθάνω
το πουλί μ’...
το πουλί μ’ εγώ αν χάνω
’κ’ επορώ...
’κ’ επορώ χωρίς ατεν

’Κ’ επορώ χωρίς εκείνεν,
τη χαρά σην ψ̌η μ’ εδίν’νεν
Τον πόνο μ’ χαράν εποίν’νεν,
χωρίς ατέν πώς θα ζω;

Αγαπώ...
Αγαπώ σε, γιάμ’ έν’ κρίμαν;
Σο νου μ’ έν’...
Σο νου μ’ έν’ και σην καρδία μ’
ας φιλώ...
το στομόπο σ’ ας φιλώ

Ας φιλώ σε -ν- αλλομίαν
κι ας λαρούται η καρδία μ’
Είσαι η αροθυμία μ’,
είσαι τ’ εμόν το πουλίν