Η συμβουλή του πατέρα

Υιέ μ’, εσέν ετράνυνα
με πίκρας και με πόνι͜α
Ατώρα θέλω απ’ εσέν
μανάχον καλά λόγια

Πατέρα, εγώ θα έχω σε
σο νου μ’ και σην καρδία μ’
Κακόν λόγον ’κι θα ακούς
ας σ’ εμόν τη λαλίαν

Υιέ μ’, τα χρόνι͜α έλλαξαν,
εγώ πολλά φοούμαι
Τον κύρη σ’ τέρεν μ’ ανασπάλτς
αλλιώς θα παλαλούμαι

Σο γιάνι σ’ θα ευρίουμαι,
πατέρα, μη φοάσαι
Με τον Χάρον θα πολεμώ,
’κι αφήνω σε να χάσαι

Όταν, Γώγο μ’, θα υπαντρεύ’ς
τα πράματα θ’ αλλάζ’νε
Τον κύρη σ’ και τη μανίτσα σ’
τα λόγια σ’ μη πειράζ’νε

Ο λόγο μ’ έν’ συμβόλαιον,
πατέρα, μη φοάσαι
’Κι θα στεναχωρεύω σε,
ήσυχα να κοιμάσαι