Στιχουργοί: Χ. Πανίδης
Συνθέτες: Γιάννης Τσανάκαλης
Εγώ -ν- ας ση Γαλίαινα και -ν- ας σο Τσουπανόη Εγώ για τ’ έναν φίλεμαν πάγω σο Σουρμανόη Αρ’ έκιτι, Γαλίαινα και -ν- έκιτι, Λιβάδι͜α Κρύα νερά ξάι ’κ’ έπϊα σου Μεχμέτ’ τα πεγάδι͜α Οι Γαλιανίτ’, οι Γαλιανίτ’, Γαλιανίτ’κα παιδία το φίλεμαν, το δάξιμον έχ’ν’ ατο εργολαβία Γαλίαινα, Γαλίαινα και τ’ εμόν η πατρίδα Ας σ’ έρθα και σην Ελλάδαν καλόν ημέραν ’κ’ είδα!
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| δάξιμον | δάγκωμα | ||
| έκιτι | έκφραση αναπόλησης που υποδηλώνει νοσταλγία για κάτι παρελθοντικό | hey gidi | |
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έπϊα | ήπια | ||
| έρθα | ήρθα | ||
| έχ’ν’ | έχουνε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ξάι | καθόλου | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| πεγάδι͜α | βρύσες | ||
| φίλεμαν | φιλί |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| δάξιμον | δάγκωμα | ||
| έκιτι | έκφραση αναπόλησης που υποδηλώνει νοσταλγία για κάτι παρελθοντικό | hey gidi | |
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έπϊα | ήπια | ||
| έρθα | ήρθα | ||
| έχ’ν’ | έχουνε | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| ξάι | καθόλου | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| πεγάδι͜α | βρύσες | ||
| φίλεμαν | φιλί |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 