Χορέψτεν

Με την κεμεντζ̌έ μ’ εγώ
πάντα γλυκοτραγωδώ
Ούλ’ εμπάτεν σο χορόν,
χορέψτεν ους να μερών’

Η ζωή θέλ’ τραγωδίας
τον χορόν, το σεβταλούκ’
Με το γέλος ’πιδι͜αβαίνομ’
τη ζωής το χαϊνλούκ’

Εμείς πάντα ας γελούμε,
έμορφα πα ας τραγωδούμε
Τραωδίας, μασχαρείας,
πατρίδας αροθυμίας

Η ζωή θέλ’ τραγωδίας
τον χορόν, το σεβταλούκ’
Με το γέλος ’πιδι͜αβαίνομ’
τη ζωής το χαϊνλούκ’

Ας χορεύομ’ ιεμένα
τανελία, χαρεμένα
Αέτσ’ θα ζούμ’ τη ζωήν,
κούπα ας κλώθομε τη γην

Η ζωή θέλ’ τραγωδίας
τον χορόν, το σεβταλούκ’
Με το γέλος ’πιδι͜αβαίνομ’
τη ζωής το χαϊνλούκ’

Εντάμαν ας τραγωδούμε,
ας πίνομε και μεθούμε
Και ας πάει να σύρ’ και χ̌ιόνι͜α,
έξ’ μακρά ασ’ εμάς τα πόνι͜α

Η ζωή θέλ’ τραγωδίας
τον χορόν, το σεβταλούκ’
Με το γέλος ’πιδι͜αβαίνομ’
τη ζωής το χαϊνλούκ’