Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Αρ’ έναν στυχαρίαμα, πουλί μ’ απάν’ σην πόρταν Ας έλεανε έχ̌’ κι έρ’ται τη Ασλάν’ τη Γιάνν’ ο Κώτας Μαματίκα, Μαματίκα, Μαματίκα, Μαματίκα Μα τον Θεόν ’δέν ’κ’ εποίκα, Μαματίκα, Μαματίκα Τη Ασλάν’ τη Γιάνν’ τα λάχανα πώς έφαεν ο κάμπον! Τ’ εμόν τ’ όνεμαν «Χαρικλή» και τ’ ατουνού έν’ Λάμπον Μαματίκα, Μαματίκα, Μαματίκα, Μαματίκα Μα τον Θεόν ’δέν ’κ’ εποίκα, Μαματίκα, Μαματίκα
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| απάν’ | πάνω | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ασλάν’ | λιοντάρι | aslan | |
| ατουνού | αυτουνού | ||
| ’δέν | τίποτα | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
| έρ’ται | έρχεται | ||
| έφαεν | έφαγε | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| έχ̌’ κι έρ’ται | είναι στον ερχομό, έρχεται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| όνεμαν | όνομα |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| απάν’ | πάνω | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| ασλάν’ | λιοντάρι | aslan | |
| ατουνού | αυτουνού | ||
| ’δέν | τίποτα | ||
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έν’ | είναι | ||
| εποίκα | έκανα, έφτιαξα | ποιέω-ῶ | |
| έρ’ται | έρχεται | ||
| έφαεν | έφαγε | ||
| έχ̌’ | έχει | ||
| έχ̌’ κι έρ’ται | είναι στον ερχομό, έρχεται | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| όνεμαν | όνομα |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 