Τέρεν, θεία μ’, σκοτία έν’

Το πρώι φόρ’ τα κόκκινα,
το μεσημέρ’ φόρ’ τ’ άλλα
[ωφ, ωφ, αμάν!]
Έκαψες το καρδόπο μου,
ανάθεμά σε, λάλα!
[ωφ, ωφ, αμάν!]

Τέρεν, θεία μ’, σκοτία έν’,
άψον το φενερόπο σ’
Κι αποπίσ’ ι-μ’ τέρεν ντ’ ευτάει
το μικρόν το κορτσόπο σ’

Αρνί μ’, τα μάγ’λα σ’ να φιλώ,
τα χ̌είλι͜α σ’ να βουκούμαι
[ωφ, ωφ, αμάν!]
Απέσ’ σ’ άσπρον τ’ εγκαλι͜όπο σ’
να στρώνω και κοιμούμαι
[ωφ, ωφ, αμάν!]

Τέρεν, θεία μ’, σκοτία έν’,
άψον το φενερόπο σ’
Κι αποπίσ’ ι-μ’ τέρεν ντ’ ευτάει
το μικρόν το κορτσόπο σ’