.
.
Νουνίζω και αροθυμώ

Πατώ και κλώθω τη σεβντάν

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
fullscreen
Όντ’ είπα, όντ’ εγέλασα
καν’νάν κακόν ’κ’ εποίκα
Τον κύρη σ’ ’κ’ εφαρμάκωσα
τη μάνα σ’ τιδέν ’κ’ είπα
[Ντό, ντό, ντο κι αμ’ ντό;]
τη μάνα σ’ τιδέν ’κ’ είπα

Κι αρ’ όντες θα δι͜αβαίνω,
εσέν ’κι απιδι͜αβαίνω
Δί’ς με εσύ ένα φίλεμα
ως το κάθεν τ’ ορμόπον
Εβγάλλω εγώ και δίγω σε
ένα μετσ̌ιτιόπον

Ο κύρ’ -τ- σ’ κι η μάνα σ’ αν ’κι θέλ’
ξάι ’κι παρακαλώ σε
Πατώ και κλώθω τη σεβντάν
και άλλο ’κι αγαπώ σε
[Ντό, ντό, ντο κι αμ’ ντό;]
και άλλο ’κι αγαπώ σε

Κι αρ’ όντες θα δι͜αβαίνω,
εσέν ’κι απιδι͜αβαίνω
Δί’ς με εσύ ένα φίλεμα
ως το κάθεν τ’ ορμόπον
Εβγάλλω εγώ και δίγω σε
ένα μετσ̌ιτιόπον
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
απιδι͜αβαίνωφεύγω, αφήνω πίσω, προσπερνώ, ξεπερνώ από + διαβαίνω
αρ’εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha ἄρα
δι͜αβαίνω(για τόπο) περνώ, διασχίζω, (για χρόνο) περνώ διαβαίνω
δίγωδίνω
δί’ςδίνεις
εβγάλλωβγάζω
εποίκαέκανα, έφτιαξα ποιέω-ῶ
εφαρμάκωσαφαρμάκωσα
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κάθενκάτω, κάθε
καν’νάνκανέναν
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κι αμ’ ντόκι αμ’ τί; αλλά τί; μα πώς; αμή < μσν. < ἄμμε < ἀμμή < ἄν μη «αλλ’ όμως»
κλώθωκλώθω, γυρνώ
κύρ’πατέρα
μετσ̌ιτιόπον(υποκορ. του μετσ̌ιτϊέ) αργυρό νόμισμα ισότιμο με είκοσι γρόσια mecidiye/mecīdiyye
ξάικαθόλου
όντ’ό,τι
όντεςόταν
ορμόπονμικρό ρυάκι/μικρή ρεματιά
σεβντάναγάπη, έρωτα sevda/sevdā
τιδέντίποτα
φίλεμαφιλί
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
απιδι͜αβαίνωφεύγω, αφήνω πίσω, προσπερνώ, ξεπερνώ από + διαβαίνω
αρ’εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha ἄρα
δι͜αβαίνω(για τόπο) περνώ, διασχίζω, (για χρόνο) περνώ διαβαίνω
δίγωδίνω
δί’ςδίνεις
εβγάλλωβγάζω
εποίκαέκανα, έφτιαξα ποιέω-ῶ
εφαρμάκωσαφαρμάκωσα
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κάθενκάτω, κάθε
καν’νάνκανέναν
’κιδεν οὐκί<οὐχί
κι αμ’ ντόκι αμ’ τί; αλλά τί; μα πώς; αμή < μσν. < ἄμμε < ἀμμή < ἄν μη «αλλ’ όμως»
κλώθωκλώθω, γυρνώ
κύρ’πατέρα
μετσ̌ιτιόπον(υποκορ. του μετσ̌ιτϊέ) αργυρό νόμισμα ισότιμο με είκοσι γρόσια mecidiye/mecīdiyye
ξάικαθόλου
όντ’ό,τι
όντεςόταν
ορμόπονμικρό ρυάκι/μικρή ρεματιά
σεβντάναγάπη, έρωτα sevda/sevdā
τιδέντίποτα
φίλεμαφιλί

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost