.
.
Τραγούδια του Πόντου | Ηχογραφήσεις του 1930 (Αρχείο Μέλπως Μερλιέ)

Ας έμουν παλληκάρι δώδεκα χρονών

Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Ας έμουν παλληκάρι δώδεκα χρονών
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
fullscreen
Ας έμουν παλληκάρι
δώδεκα χρονών
Ας είχα και την κάλη μ’
έξ’-εφτά χρονών

Ας είχα την σαΐτα μ’
κι αργυρόν τοξάρ’
Σον ουρανόν έβγαινα
τ’ άστρα ’τόξευα

Τους ήλ’ς και τους φεγγάρους
κι όλτς ετόξευα
Άμον τη ήλ’ τον κάστρον
κάστρον ’κ’ είδαμε

Χ̌ίλι͜οι μίλι͜οι τιτσ̌άροι
πολεμούν ατο
Ουδ’ επορούν κι ανοίγν’ ατο,
ουδέ αφήν’ ατο

-Ντό δί’τε με, ρωμάνες
και ρωμόπουλα;
Ντό δί’τε με, ρωμάνες
κι αν ανοίγ’ ατο;

-Δίγουμε δύο άσπρα¹
κι έναν άλογον
Κι έναν κὰτ’ φορεσίας
κι αν ανοί͜εις ατο
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλευση
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ανοί͜ειςανοίγεις
αφήν’αφήνει
δίγουμεδίνουμε
δί’τεδίνετε
έμουνήμουν
έξ’έξω ή ο αριθμός έξι
επορούνμπορούν
ετόξευαέριχνα βέλος (και πετύχαινα κπ, τον χτυπούσα)
ήλ’ήλιου
ήλ’ςήλιους
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κάληη αγαπητή σύζυγος, η σύζυγος
κὰτ’επίπεδο, στρώση, σωρός kat
όλτςόλους
ουδ’(ουδέ) ούτε
τοξάρ’δοξάρι
’τόξευα(ετόξευα) έριχνα βέλος (και πετύχαινα κπ, τον χτυπούσα)
φεγγάρουςφεγγάρια
φορεσίας(γεν. εν.) φορεσιάς, (ονομ. πληθ.) φορεσιές
ΚείμενοΕπεξήγησηΕτυμ. ΡίζαΠροέλ.
άμονσαν, όπως, καθώς ἅμα
ανοί͜ειςανοίγεις
αφήν’αφήνει
δίγουμεδίνουμε
δί’τεδίνετε
έμουνήμουν
έξ’έξω ή ο αριθμός έξι
επορούνμπορούν
ετόξευαέριχνα βέλος (και πετύχαινα κπ, τον χτυπούσα)
ήλ’ήλιου
ήλ’ςήλιους
’κ’δεν οὐκί<οὐχί
κάληη αγαπητή σύζυγος, η σύζυγος
κὰτ’επίπεδο, στρώση, σωρός kat
όλτςόλους
ουδ’(ουδέ) ούτε
τοξάρ’δοξάρι
’τόξευα(ετόξευα) έριχνα βέλος (και πετύχαινα κπ, τον χτυπούσα)
φεγγάρουςφεγγάρια
φορεσίας(γεν. εν.) φορεσιάς, (ονομ. πληθ.) φορεσιές
Ας έμουν παλληκάρι δώδεκα χρονών
Σημειώσεις
¹ τα αργυρά νομίσματα

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: infoDUMMY@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της IpHost