Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Ο κύρη μ’ έτον χοβαρτάς κι εγώ είμαι το παιδίν ατ’ Θ’ ευτάγω τα δουλείας ατ’ να παίρω την ευχ̌ήν ατ’ Σ̌υρίζω, παίζω, τραγωδώ, τιδέν ’κι αφήνω ’ξούκια Τ’ εμόν τη ζωήν έφαγαν και τα χοβαρταλούκια Ο κύρη μ’ εκοπίαζεν γράμματα να μαθίζ’ με ση χωρί’ μουν τα κορτσόπα δέσκαλον να καθίζ’ με Εγώ γράμματα ’κ’ έμαθα και δέσκαλος εκάτσα ση χωρί’ μουν τα κορτσόπα το σεβταλούκ’ εμάτσα Εγώ τον κύρη μ’ είπα ’τον «τετέ, ’κι γυναικίζω!» Κι ατώρα ας σ’ ετράνυνα καίουμαι και βρουλίζω
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| βρουλίζω | αναδίδω φλόγα, φλέγομαι, καίγομαι | brûler | |
| γυναικίζω | βρίσκω γυναίκα, νυμφεύομαι | ||
| δέσκαλον | δάσκαλο | ||
| δέσκαλος | δάσκαλος | ||
| δουλείας | (ονομ. πληθ.) δουλειές, (γεν. ενικ.) δουλειάς | ||
| εκάτσα | κάθισα | ||
| εκοπίαζεν | κόπιαζε, μοχθούσε | ||
| εμάτσα | έμαθα κτ σε κπ, δίδαξα | μαθίζω | |
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έτον | ήταν | ||
| ετράνυνα | μεγάλωσα, ανέθρεψα | τρανόω-ῶ | |
| ευτάγω | κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καθίζ’ | καθίζω/ει κπ | ||
| καίουμαι | καίγομαι | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κορτσόπα | κοριτσάκια | ||
| μαθίζ’ | μαθαίνω/ει κτ σε κπ, διδάσκει | ||
| μουν | μας | ||
| ’ξούκια | λειψά, ατελή, λιγοστά, ημιτελή | eksik | |
| παίρω | παίρνω | ||
| σεβταλούκ’ | έρωτας | sevdalık | |
| σ̌υρίζω | σφυρίζω, παίζω αυλό | σῦριγξ | |
| τετέ | πατέρα | te-te (ιδιωμ. χρήση) | |
| τιδέν | τίποτα | ||
| ’τον | αυτόν | ||
| τραγωδώ | τραγουδάω | ||
| χοβαρταλούκια | ασωτίες, σπατάλες | hovardalık | |
| χοβαρτάς | άσωτος, σπάταλος, γυναικοθήρας, μοίχος | hovarda | |
| χωρί’ | χωριού |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| ας σ’ | (ας σου) από του, από τότε που/αφότου, (ας σο) από το/τα | ||
| ατώρα | τώρα | ||
| βρουλίζω | αναδίδω φλόγα, φλέγομαι, καίγομαι | brûler | |
| γυναικίζω | βρίσκω γυναίκα, νυμφεύομαι | ||
| δέσκαλον | δάσκαλο | ||
| δέσκαλος | δάσκαλος | ||
| δουλείας | (ονομ. πληθ.) δουλειές, (γεν. ενικ.) δουλειάς | ||
| εκάτσα | κάθισα | ||
| εκοπίαζεν | κόπιαζε, μοχθούσε | ||
| εμάτσα | έμαθα κτ σε κπ, δίδαξα | μαθίζω | |
| εμόν | δικός/ή/ό μου | ἐμοῦ | |
| έτον | ήταν | ||
| ετράνυνα | μεγάλωσα, ανέθρεψα | τρανόω-ῶ | |
| ευτάγω | κάνω, φτιάχνω | εὐθειάζω | |
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| καθίζ’ | καθίζω/ει κπ | ||
| καίουμαι | καίγομαι | ||
| ’κι | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κορτσόπα | κοριτσάκια | ||
| μαθίζ’ | μαθαίνω/ει κτ σε κπ, διδάσκει | ||
| μουν | μας | ||
| ’ξούκια | λειψά, ατελή, λιγοστά, ημιτελή | eksik | |
| παίρω | παίρνω | ||
| σεβταλούκ’ | έρωτας | sevdalık | |
| σ̌υρίζω | σφυρίζω, παίζω αυλό | σῦριγξ | |
| τετέ | πατέρα | te-te (ιδιωμ. χρήση) | |
| τιδέν | τίποτα | ||
| ’τον | αυτόν | ||
| τραγωδώ | τραγουδάω | ||
| χοβαρταλούκια | ασωτίες, σπατάλες | hovardalık | |
| χοβαρτάς | άσωτος, σπάταλος, γυναικοθήρας, μοίχος | hovarda | |
| χωρί’ | χωριού |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 