Έταιρον κι η λυγερή

Έταιρον κι η λυγερή
πάν’ όλεν τον ποταμόν
Έταιρον επέρασεν,
και η κόρ’ ’κ’ επόρεσεν

-Πέρνιξον με, Έταιρε,
το τσ̌αρκούλι μ’ δίγω σε
-Νι͜ά περνήν περνίζω σε,
νι͜ά τσ̌αρκούλιν παίρω σε
Άλλο τάμαν τάξον με
κι εγώ εσέν περνίζω σε

-Πέρνιξον με, Έταιρε,
το τσ̌εμπέρι μ’ δίγω σε
Άλλο τάμαν τάξον με
κι εγώ εσέν περνίζω σε

-Πέρνιξον με, Έταιρε,
το βραχ̌ι͜άλι μ’ δίγω σε
-Ντό να ’φτάγ’ α’ τ’ άκλερον;
τ’ άψιμον να καίει ατο
Άλλο τάμαν τάξον με
κι εγώ εσέν περνίζω σε

-Πέρνιξον με -ν-, Έταιρε,
το ζωνάρι μ’ δίγω σε
-Το ζωνάρ’ τ’ εσόν ας έν’,
άλλον τάμαν τάξον με

-Ας σην ψ̌η μ’ κι ανώτερα
τ’ άλλα όλια δίγω σε
Ας σο χ̌έρ’ επέρπαξεν
κι ατέν πέραν έσυρεν
-Δος με, κόρη, ντ’ έταξες
την φιλήν ντ’ ετάγαμε

-Έμπρι͜α μουν λιβάδι͜α είν’,
πάω εκεί και δίγω σε
-Έρθαμε κι εξέρθαμε
κι εξεκαμπανίσταμε
Δος με, κόρη, ντ’ έταξες
κι αρ’ ντ’ εσυνετάγαμε

-Τ’ έμπρι͜α μουν κοιλάδι͜α είν’,
πάω εκεί και δίγω σε
-Έρθαμε κι εξέρθαμε
κι εξεκαμπανίσταμε
Δος με, κόρη, ντ’ έταξες
την φιλήν ντ’ ετάγαμε

-Τ’ έμπρι͜α μουνε κόμι͜α είν’,
πάω εκεί και δίγω σε
-Έρθαμε κι εξέρθαμε
κι εξεκαμπανίσταμε
Αρ’ δος, κόρη, ντ’ έταξες
και ντ’ εσυνετάγαμε
-Δέξτε͜ ατον τη σ̌κύλ’ τον γιον!
Εγώ ’δέν ’κι δίγ’ ατον!