
Στιχουργοί: Παραδοσιακό
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Το φιστανόπο σ’ κόκκινον, τα κουμπία γεσ̌ίλια Αρνί μ’, υείας γράσιμον αρ’ άμον ατό χ̌ίλια Το φιστανόπο σ’ έν’ κοντόν, φαίνεται το καμίσι σ’ Απ’ εσέν κι άλλο έμορφοι ερρούξαν αποπίσ’ ι-μ’ Το λετσ̌εκόπο σ’ κόκκινον, η φοτά σ’ γερανέον Ατό το τσ̌αλιμόπο σου Τούρκον ευτάει Ρωμαίον
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αποπίσ’ | από πίσω | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| γερανέον | κυανό, γαλάζιο | ||
| γεσ̌ίλια | πράσινα | yeşil | |
| γράσιμον | φθορά είδων ενδυμασίας | ||
| έμορφοι | όμορφοι/ες | ||
| έν’ | είναι | ||
| ερρούξαν | έπεσαν | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| καμίσι | πουκάμισο | υπό+καμίσιον<camisia | |
| λετσ̌εκόπο | (υποκορ.) γυναικείο μαντίλι που χρησίμευε ως κάλυμμα κεφαλής δεμένο σε σχήμα τριγώνου | leçek<laçak | |
| ρωμαίον | ρωμιό, έλληνα (χριστιανό υπήκοο της οθωμ. αυτοκρατορίας) | ||
| τσ̌αλιμόπο | (υποκορ.) επιδέξια κίνηση (σε χορό κ.ά.), σκέρτσο, κάμωμα | çalım + -όπον | |
| υείας γράσιμον | (εκφ) ευχή για καινούρια ενδύματα, καλοφόρετο/α | ||
| φιστανόπο | φουστανάκι | fistan<fustān | |
| φοτά | μέρος γυναικείας ενδυμασίας που έμπαινε πάνω από το λαχόρι, το ζωνάρι το οποίο έδεναν οι γυναίκες τριγωνικά στη μέση τους πάνω από τη ζιπούνα, γεν. ποδιά | futa |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| άμον | σαν, όπως, καθώς | ἅμα | |
| αποπίσ’ | από πίσω | ||
| αρ’ | εισάγει ή τονίζει πρόταση με ποικίλες σημασιολογικές αποχρώσεις: λοιπόν, άρα, έτσι, επομένως, δηλαδή, τέλος πάντων, τώρα, άντε, με χροιά παρότρυνσης ή επίγνωσης, όπως το τουρκ. ha | ἄρα | |
| γερανέον | κυανό, γαλάζιο | ||
| γεσ̌ίλια | πράσινα | yeşil | |
| γράσιμον | φθορά είδων ενδυμασίας | ||
| έμορφοι | όμορφοι/ες | ||
| έν’ | είναι | ||
| ερρούξαν | έπεσαν | ||
| ευτάει | κάνει, φτιάχνει | εὐθειάζω | |
| καμίσι | πουκάμισο | υπό+καμίσιον<camisia | |
| λετσ̌εκόπο | (υποκορ.) γυναικείο μαντίλι που χρησίμευε ως κάλυμμα κεφαλής δεμένο σε σχήμα τριγώνου | leçek<laçak | |
| ρωμαίον | ρωμιό, έλληνα (χριστιανό υπήκοο της οθωμ. αυτοκρατορίας) | ||
| τσ̌αλιμόπο | (υποκορ.) επιδέξια κίνηση (σε χορό κ.ά.), σκέρτσο, κάμωμα | çalım + -όπον | |
| υείας γράσιμον | (εκφ) ευχή για καινούρια ενδύματα, καλοφόρετο/α | ||
| φιστανόπο | φουστανάκι | fistan<fustān | |
| φοτά | μέρος γυναικείας ενδυμασίας που έμπαινε πάνω από το λαχόρι, το ζωνάρι το οποίο έδεναν οι γυναίκες τριγωνικά στη μέση τους πάνω από τη ζιπούνα, γεν. ποδιά | futa |

