Λέγ’νε με

fullscreen

Λέγ’νε με -ν- «γιατί ’κι παντρεύ’ς;»
και -ν- εμέν ατείν’ κλαινίζ’νε
Αύριον ντό θα ’ίνεται
φαίνεται ’κι ’γνωρίζ’νε

Χ̌ίλια φοράς ανύπαντρος,
να μένω εγώ, παιδία
παρὰ ν’ αφήνω θύματα
σ’ αβούτ’ τη κοινωνίαν

Και πώς να βάλω το στεφάν’
εγώ χωρίς δουλεία;
Να στένω και φαμέλια
με πέντε-έξ’ παιδία;

Χ̌ίλια φοράς ανύπαντρος,
να μένω εγώ, παιδία
παρὰ ν’ αφήνω θύματα
σ’ αβούτ’ τη κοινωνίαν

Και ντό θα τρώγ’νε τα μωρά μ’;
Ατά ντό θα φορούνε;
Πώς θα μαθάν’νε γράμματα
άμον ανθρώπ’ να ζούνε;

Χ̌ίλια φοράς ανύπαντρος,
να μένω εγώ, παιδία
παρὰ ν’ αφήνω θύματα
σ’ αβούτ’ τη κοινωνίαν

Η εφτωχ̌εία γκρίνια φέρ’
κι η γκρίνια χωρισίαν
Ο μαύρον, πώς θα ’ίνουμαι
ρεζίλ’ σην κοινωνίαν;

Χ̌ίλια φοράς ανύπαντρος,
να μένω εγώ, παιδία
παρὰ ν’ αφήνω θύματα
σ’ αβούτ’ τη κοινωνίαν

Χ̌ίλια φοράς ανύπαντρος,
να μένω εγώ, παιδία
παρὰ ν’ αφήνω θύματα
σ’ αβούτ’ τη κοινωνίαν

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αβούτ’	αυτό/ή, αυτοί/ές/ά
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
ανθρώπ’	άνθρωποι
ατά	αυτά
ατείν’	αυτοί
’γνωρίζ’νε	(εγνωρίζ’νε) γνωρίζουν
δουλεία	δουλειά, εργασία
έξ’	έξω ή ο αριθμός έξι
εφτωχ̌εία	φτώχεια
’ίνεται	γίνεται
’ίνουμαι	γίνομαι
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κλαινίζ’νε	στενοχωρούν, κάνουν κάποιον να κλάψει
λέγ’νε	λένε
μαθάν’νε	μαθαίνουν
παιδία	παιδιά
στένω	στήνω
τρώγ’νε	τρώνε
φαμέλια	οικογένεια	familia
φέρ’	φέρνω/ει
φοράς	φορές
χωρισίαν	χωρισμός, αποχωρισμός

Κείμενο	Επεξήγηση	Ετυμ. Ρίζα
αβούτ’	αυτό/ή, αυτοί/ές/ά
άμον	σαν, όπως, καθώς	ἅμα
ανθρώπ’	άνθρωποι
ατά	αυτά
ατείν’	αυτοί
’γνωρίζ’νε	(εγνωρίζ’νε) γνωρίζουν
δουλεία	δουλειά, εργασία
έξ’	έξω ή ο αριθμός έξι
εφτωχ̌εία	φτώχεια
’ίνεται	γίνεται
’ίνουμαι	γίνομαι
’κι	δεν	οὐκί<οὐχί
κλαινίζ’νε	στενοχωρούν, κάνουν κάποιον να κλάψει
λέγ’νε	λένε
μαθάν’νε	μαθαίνουν
παιδία	παιδιά
στένω	στήνω
τρώγ’νε	τρώνε
φαμέλια	οικογένεια	familia
φέρ’	φέρνω/ει
φοράς	φορές
χωρισίαν	χωρισμός, αποχωρισμός

Σημειώσεις

Φωνητικά: Συμεών Συμεωνίδης

Ποντιακός Στίχος - Pontian Lyrics 2025

Επικοινωνία: info@pontianlyrics.gr

Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της