Τα νύχτας έρθεσαι σο νου μ’

Ματωμένον η καρδι͜ά μ’
που έφυες απο σουμά μ’
Τ’ ομματόπα μ’ δα̤κρωμένα,
’κ’ επορώ χωρίς εσένα

Τα νύχτας έρθεσαι σο νου μ’,
καμίαν ’κι κοιμούμαι
Ση καρδι͜ά μ’ ένοιξες γεράν,
θαρρώ πώς ’κι ’α λαρούμαι

Σ’ όνειρο μ’ ελέπω σε,
σην εγκάλια μ’ παίρω σε
Γνεφίζω, στέκω και τερώ,
η εγκάλια μ’ εύκαιρον

Τα νύχτας έρθεσαι σο νου μ’,
καμίαν ’κι κοιμούμαι
Ση καρδι͜ά μ’ ένοιξες γεράν,
θαρρώ πώς ’κι ’α λαρούμαι

Τα νύχτας έρθεσαι σο νου μ’,
καμίαν ’κι κοιμούμαι
Ση καρδία μ’ ένοιξες γεράν,
θαρρώ πώς ’κι ’α λαρούμαι