
Στιχουργοί: Γιώργος Ακριβόπουλος
Συνθέτες: Γιώργος Ακριβόπουλος
Ένας γραία αφορισμέντσα κρούει τον γέρον να παστών’ Και «ν’ αηλί εμέν!» εκούζ’νε εκείνος ο παλαλόν «Να κι αβούτο, να κι ακείνο!» η γραιΐτσα κοπανεί¹ Κι ας σα πόνα̤ ο καημένον ο γερίτσον μουρδουλί͜ει¹ Και ’κ’ εβγάλλ’νεν το ζωνάρ’ν ατ’ την γραίαν για να παστών’ Μόνον ήξερεν κι εκούζ’νε «γραία, γραία, ήμαρτον!» «Να κι αβούτο, να κι ακείνο!» η γραιΐτσα κοπανεί¹ Κι ας σα πόνα̤ ο καημένον ο γερίτσον μουρδουλί͜ει¹ «Νέπε,» λέει ατον εκείνε «λάσ̌κεσαι ους να μερών’! Και τ’ οσπίτι σ’ ’κ’ εγνωρί͜εις α’, φόβον ’κ’ έ͜εις ας σο Θεόν» «Να κι αβούτο, να κι ακείνο!» η γραιΐτσα κοπανεί¹ Κι ας σα πόνα̤ ο καημένον ο γερίτσον μουρδουλί͜ει¹
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| α’ | (ατό) αυτό, το | ||
| αβούτο | αυτό | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ακείνο | εκείνο | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| αφορισμέντσα | αφορισμένη, αναθεματισμένη | ||
| γραία | γριά | ||
| γραίαν | γριά | ||
| γραιΐτσα | γριούλα | ||
| έ͜εις | έχεις | ||
| εβγάλλ’νεν | έβγαζε | ||
| εγνωρί͜εις | γνωρίζεις | ||
| εκείνε | εκείνη | ||
| εκούζ’νε | φώναζε, λαλούσε, καλούσε κπ ονομαστικά | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κρούει | χτυπάει | κρούω | |
| λάσ̌κεσαι | περιφέρεσαι, τριγυρνάς, περιπλανιέσαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| μερών’ | μερώνει, ξημερώνει | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νέπε | βρε! | ||
| οσπίτι | σπίτι | hospitium<hospes | |
| ους | ως, μέχρι | ||
| παλαλόν | τρελό | ||
| πόνα̤ | (αιτ.) πόνοι, πόνους |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| α’ | (ατό) αυτό, το | ||
| αβούτο | αυτό | ||
| αηλί | αλίμονο | ἀ- + μεσαιωνική ελληνική ἠλί < εβραϊκά אל (θεός) | |
| ακείνο | εκείνο | ||
| ας σα | απ’ τα | ασό σα (από τα) | |
| ας σο | απ’ το | ασό σο (από το) | |
| αφορισμέντσα | αφορισμένη, αναθεματισμένη | ||
| γραία | γριά | ||
| γραίαν | γριά | ||
| γραιΐτσα | γριούλα | ||
| έ͜εις | έχεις | ||
| εβγάλλ’νεν | έβγαζε | ||
| εγνωρί͜εις | γνωρίζεις | ||
| εκείνε | εκείνη | ||
| εκούζ’νε | φώναζε, λαλούσε, καλούσε κπ ονομαστικά | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κρούει | χτυπάει | κρούω | |
| λάσ̌κεσαι | περιφέρεσαι, τριγυρνάς, περιπλανιέσαι | ἀλάομαι/ηλάσκω | |
| μερών’ | μερώνει, ξημερώνει | ||
| ν’ αηλί | αλίμονο | μεσαιων. ελλ. ἀλί<ἀ- + ἠλί (εβραϊκά אל)= θεός | |
| νέπε | βρε! | ||
| οσπίτι | σπίτι | hospitium<hospes | |
| ους | ως, μέχρι | ||
| παλαλόν | τρελό | ||
| πόνα̤ | (αιτ.) πόνοι, πόνους |

¹ Ορθότερη η χρήση των «κοπανίζ’» και «μουρδουλίζ’» αντί των «κοπανεί» και «μουρδουλί͜ει» αντίστοιχα.
