Στιχουργοί: Ευλαμπία Νικολαΐδου
Συνθέτες: Παραδοσιακό
Αχπάσκουμαι σην ξενιτει͜άν κλαίει ο κύρη μ’ κι η μάνα μ’ [όι, όι, όι, όι!] Κλαίει η γαρή μ’, κλαίν’ τα μωρά μ’ κλαίγω κι εγώ εντάμαν [όι, όι, όι, όι!] Έσυρα το σ̌ελέκ’ σ’ ωμί μ’ κι η καρδι͜ά μ’ φορτωμένον [όι, όι, όι, όι!] Ποίος θα μαειρεύ’ και θα πλύν’, μάνα, εμέν τον ξένον; [όι, όι, όι, όι!] Άλλο ’κ’ επορώ να ζω σο τσ̌όλ’ την ξενιτείαν [όι, όι, όι, όι!] Οπίσ’ θέλω να κλώσκουμαι σην γαρή μ’, σα παιδία μ’ [όι, όι, όι, όι!]
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλευση |
|---|---|---|---|
| αχπάσκουμαι | αναχωρώ, φεύγω, κινώ για | ||
| γαρή | σύζυγος, γυναίκα | karı | |
| εντάμαν | μαζί | ||
| επορώ | μπορώ | ||
| έσυρα | έσυρα, τράβηξα, έριξα | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλώσκουμαι | γυρίζω, επιστρέφω | ||
| μαειρεύ’ | μαγειρεύει | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| πλύν’ | πλένω/ει | ||
| ποίος | (ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος | ||
| σ̌ελέκ’ | φορτίο ξύλων ή χόρτων που φέρεται στη ράχη ανθρώπου | şelek<շալակ (shalag)=πλάτη, ράχη, μτφ. φορτίο | |
| τσ̌όλ’ | έρημο, ερημικό | çöl | |
| ωμί | ώμος, ώμο |
| Κείμενο | Επεξήγηση | Ετυμ. Ρίζα | Προέλ. |
|---|---|---|---|
| αχπάσκουμαι | αναχωρώ, φεύγω, κινώ για | ||
| γαρή | σύζυγος, γυναίκα | karı | |
| εντάμαν | μαζί | ||
| επορώ | μπορώ | ||
| έσυρα | έσυρα, τράβηξα, έριξα | ||
| ’κ’ | δεν | οὐκί<οὐχί | |
| κλώσκουμαι | γυρίζω, επιστρέφω | ||
| μαειρεύ’ | μαγειρεύει | ||
| οπίσ’ | πίσω | ||
| παιδία | παιδιά | ||
| πλύν’ | πλένω/ει | ||
| ποίος | (ερωτημ.) ποιός, (αναφ.αντων.) όποιος | ||
| σ̌ελέκ’ | φορτίο ξύλων ή χόρτων που φέρεται στη ράχη ανθρώπου | şelek<շալակ (shalag)=πλάτη, ράχη, μτφ. φορτίο | |
| τσ̌όλ’ | έρημο, ερημικό | çöl | |
| ωμί | ώμος, ώμο |
Με την ευγενική χορηγία φιλοξενίας της 